۱۳۸۸ دی ۷, دوشنبه
۱۳۸۸ آذر ۱۵, یکشنبه
پیامی به دولت کودتا به مناسبت قطع و محدود کردن اینترنت و موبایل و ...
سایت موج آزادی :
در آستانه فرا رسیدن 16 آذر دسترسی به اینترنت در مناتق مختلف کشور دچار اختلال و محدودیت شدید شده است.
از روز شنبه، دسترسی به اینترنت در نواحی مختلف با سرعت بسیار پایین امکان پذیراست به نحوی که امکان استفاده عادی برای کاربران اینترنتی در کشور وجود ندارد.
تاکنون دسترسی به شبکه اینترنت در مقاطع بسیاری در ایران با محدودیت شدید و اختلال مواجه شده است، به ویژه در زمانهایی که از طرف حامیان جنبش سبز برای انجام برنامه های اعتراضی اعلام میشود.
و حالا دولت کودتا! کمتر از 24 ساعت دیگه مراسم 16آذر جنبش سبز شروع میشه. ما چند روزه که آماده شدیم، اطلاع رسانی انجام شده، برنامه هم مشخصه... حالا می خوای اینترنت رو قطع کنی، اس ام اس رو قطع کنی، فیلترینگ رو شدت ببخشی و سرویس های مسنجر و ایمیل رو محدود کنی بکن! ما مشکلی نداریم... طبیعیه که ترسیدی... ما بیشماریم، تو انگشت شمار! با این کارها فقط خودتو به تباهی نزدیک می کنی.
۱۳۸۸ آذر ۱, یکشنبه
۱۳۸۸ آبان ۳۰, شنبه
فراخوان به شرکت در تظاهرات 16 آذر
این فراخوان از سوی شماری از فعالین داخل کشور برای سایت ارسال شده است:
ملت شرافتمند ایران و /مهندسین وکارگران زحمت کش/پژشکان وپرستاران متعهد/ استادان وپرسنل غیرتمند دانشگاهها/ معلمین وکارمندان اموزش وپرورش ودیگرادارات و سازمانها/اصنافیان وبازاریان /کسبه /دانشجویان ودانش آموزان مدارس/کشاورزان تلاشگر/نظامیان وطن پرست ونیروهای انتظامی /پاسداران راستین کشور /بدانید که
محبوبیت ومقبولیت این نظام هم از داخل وهم از خارج از بین رفته، ما ملت انتظاری از جامعه روحانیت نداریم چرا که انها بیشتر از همه ما در مقابل جامعه وکشور مسئول هستند وشاهد هستیم عده زیادی از انان مهر سکوت بر لب زده ویا نسبت به خونهای ریخته شده جوانانمان بی تفاوت هستند، امروز روز ی نیست که ناظر آن باشیم فرزندانمان
اللخصوص دانشجویانمان توسط دستگاه استبداد به سلاخ خانه برده شوند هر کدام از ما ملت ایران در مقابل این جنایت مسئول هستیم دانشگاه های ما به میدان نبرد جهل با خرد تبدیل شده است. عده معدودی به نام وبه بهانه دفاع از دین فرزندانمان را مورد تجاوز قرار میدهند پزشکانمان را مهندسین مان را سر به نیست میکنند به صغیر وکبیر رحم نمیکنند. وما همچنان ساکت مانده ایم بیائید یک بار برای همیشه در روز 16 اذر همه با هم همگام با دانشجویانمان بر علیه این جنایات قیام کرده وبرای تغیر این نظام خون اشام در کنار همدیگر قرار بگیریم بیندیشید وحرکت کنید فردا در مقابل تاریخ مسئول هستیم.
ملت شرافتمند ایران و /مهندسین وکارگران زحمت کش/پژشکان وپرستاران متعهد/ استادان وپرسنل غیرتمند دانشگاهها/ معلمین وکارمندان اموزش وپرورش ودیگرادارات و سازمانها/اصنافیان وبازاریان /کسبه /دانشجویان ودانش آموزان مدارس/کشاورزان تلاشگر/نظامیان وطن پرست ونیروهای انتظامی /پاسداران راستین کشور /بدانید که
محبوبیت ومقبولیت این نظام هم از داخل وهم از خارج از بین رفته، ما ملت انتظاری از جامعه روحانیت نداریم چرا که انها بیشتر از همه ما در مقابل جامعه وکشور مسئول هستند وشاهد هستیم عده زیادی از انان مهر سکوت بر لب زده ویا نسبت به خونهای ریخته شده جوانانمان بی تفاوت هستند، امروز روز ی نیست که ناظر آن باشیم فرزندانمان
اللخصوص دانشجویانمان توسط دستگاه استبداد به سلاخ خانه برده شوند هر کدام از ما ملت ایران در مقابل این جنایت مسئول هستیم دانشگاه های ما به میدان نبرد جهل با خرد تبدیل شده است. عده معدودی به نام وبه بهانه دفاع از دین فرزندانمان را مورد تجاوز قرار میدهند پزشکانمان را مهندسین مان را سر به نیست میکنند به صغیر وکبیر رحم نمیکنند. وما همچنان ساکت مانده ایم بیائید یک بار برای همیشه در روز 16 اذر همه با هم همگام با دانشجویانمان بر علیه این جنایات قیام کرده وبرای تغیر این نظام خون اشام در کنار همدیگر قرار بگیریم بیندیشید وحرکت کنید فردا در مقابل تاریخ مسئول هستیم.
زنده باد ازادی /دمکراسی/برابری/ وحاکمیت مردم واراده جمعی بر کشور
۱۳۸۸ آبان ۲۲, جمعه
خورین ورامین؛ آیا فاجعه کهریزک در حال تکرار است؟
سایت موج آزادی متعلق به هواداران موسوی:
نظام فعلی قدرت بعد از سه دهه اعمال و در عین حال اختفای خشونت با علنی شدن جریان کهریزک یک بار دیگر دچار بحران شدید مشروعیت در زمینه حقوق بشر شده است. صاحبان قدرت نامحدود در کشور با فاجعه کهریزک ثابت کردند اعدام‌های فله‌ای سال۶۷ و یا قتل‌های زنجیره‌ای نیز بر پایه یک منطق از پیش طراحی و توجیه شده صورت گرفت: منطق خشونت بی حد و مرز و حذف هر صدای مخالف. این منطق با آنچه در تابستان ۸۸ رخداد نیز کاملا خوانایی دارد و همچنان استوار است. سعید امامی، صدراسلام، رادان، مرتضوی، فدایی و ده‌ها اسم ناشنیده دیگرتنها مهره‌هایی هستند که جایشان بایکدیگر عوض میشود تا یک منطق مشخص را پیش ببرند. اگر در پیشبرد هدف موفق بودند درسمت خویش باقی می‌مانند و ارتقا می‌یابند و اگر نبودند توسط «خودی»ها حذف می‌شوند. آنچه بیش از هر چیز زنگ خطری جدیست تداوم این رویه است. سیزدهم آبان امسال، یعنی درست ۵ ماه بعد ازفاجعه کهریزک، بار دیگر خشونتی بی‌رویه وبی‌حد و مرز در خیابان‌ها به وقوع پیوست. این بار تیرها به سمت هوا شلیک شدند اما ون‌های مخصوص بازداشت راهپیمایان پر به مقصد رسیدند. گرچه هنوز تحقیقات برای یاقتن هویت دقیق این مقصد یا مقصد‌های نامعلوم ادامه دارد اما نام بازداشتگاه دیگری که بی‌شباهت به کهریزک نیست در این بین به گوش رسیده است. بازداشتگاه خورین ورامین نیز مثل کهریزک با هدف نگهداری مجرمان موادمخدر و معتادان اداره می شده است اما ظاهرا بعد از سیزدهم آبان به محل نگهداری بازداشتی‌های ۱۳ آبان تبدیل شده است. خورین ورامین جایی بوده است که خانواده های بازداشت شدگان در پی فرزندانشان در مراجعه به کلانتری‌ها ،دادگاه انقلاب و اوین، نام آن را برای اولین بار در روز سیزده آبان شنیدند واطلاع دقیقی از چند و چون نگهداری عزیزانشان در این محل بی نام ونشان ندارند .این نام یک زنگ خطر دیگر را برای خشونت سازمان یافته علیه بازداشت شدگان برای فعالان حقوق بشر به صدا در آورده است. سوالات مهمی که با کشف این بازداشتگاه‌های غیرقانونی مطرح میشود این است که حقیقتا چند بازداشتگاه غیرقانونی ناشناخته در ایران وجود دارد؟ چه کسانی مسوولیت این بازداشت‌گاه‌ها راعهده دارند و از چه مقامی دستورمی‌گیرند؟ اگر به گفته رئیس سابق قوه قضائیه این بازداشت‌گاه‌ها تحت نظر قوه قضائیه نیستند(!) پس کدام نهاد مسوولیت آنان را بر عهده دارد؟ آنچه بیش از هر چیز نگران کننده است، دفن‌های غیرقانونی و شبانه برخی از کشته شدگان وقایع اخیر است. قربانیانی که هیچگاه هویت‌شان محرض نشد و چه بساخانواده‌هایشان همچنان چشم به راه عزیزانشان میان اوین و سایر نهادهای قضایی سرگردان باشند. چه تضمینی وجود دارد که خورین ورامین به یک کشتارگاه دیگر تبدیل نشود؟ کشتارگاهی که قربانیانش، ۵ ماه پس از کودتای ننگین ۲۲ خرداد و خوابیدن تقریبی اعتراضات بدون هیچ سر و صدایی به قطعه ای متروک در گورستانی گمنام منتقل شوند و هیچ منبعی از این وضعیت آگاه نشود؟ شاید بهتر باشد پیش از آنکه فاجعه‌ای دیگررخ دهد مقامات کشور تدبیری درباره خورین ورامین بیندیشند که اگر بار دیگر جنایتی شبیه به کهریزک رخ دهد هیچ تضمینی برای چگونگی واکنش اعتراضی مردم به مسببان اصلی آن وجود ندارد.
۱۳۸۸ آبان ۶, چهارشنبه
روز جهانی کورش، روز روشنائی و دادگری
«...باشد که اهورا مزدا جایگاه خود در ایرانزمین را به انگره مینو نسپارد! باشد که دشمنان این سرزمین بر مردمانِ ما چیره نگردند باشد که دَدمنشی کشور من را شنزار نکند. باشد که ددان نان خورش مزدا ستایان را به ترفند یا با زوبین نرُبایند... بادا که پیران، بُرنایان را به خاک نسپارند.»* مانی
۱۳۸۸ مهر ۳۰, پنجشنبه
Aktion mot deportation blockerade Märstaförvaret
Aktion mot deportation blockerade Märstaförvaret
Natten mot tisdag den 20 oktober mötte polisen en bestämd blockad mot den planerade utvisningen av flyktingar till diktaturen Burundi vid Migrationsverkets flyktingförvar i Märsta.
Daniella, som flytt förföljelsen i det krigsdrabbade Burundi skulle hämtas 04.00 för att sättas på ett specialchartarat flyg tillsammans med flertalet andra burundier från bland annat flyktingförvaret i Flen. Utrikesdepartementet avråder svenskar att åka till Burundi. Men migrationsverket, på order av regeringen har inga problem att skicka asylsökande till det dem flytt från.
Demonstranterna, som kom till förvaret redan 01.45 möttes av blickar från de flyktingar som satt bakom de säkerhetsbyggda fönstren. Flera handskrivna lappar trycktes upp mot plexi-glasen med texter som ”we want freedom”, andra signalerade med sina händer för att visa hur dåligt mådde, gick på mediciner eller t om ville ta sina liv.
Demonstranterna blockerade en av de två utfarterna med en bil parkerad på tvären, samtidigt som den andra sidan täcktes upp av demonstranterna själva. Fler och fler poliser anlände till platsen utan att veta vad de skulle göra. Trots blöta och kyla fanns dock inga tecken på att ge upp från demonstranternas sida.
Polisen kallade in en bärgningsbil för att bogsera bort bilen som ingick i blockaden av de två utfarterna. Men efter information från demonstranterna – att flyktingarna kommer att fängslas av diktaturen om de avvisas samt att ingen kan kräva av honom som förare att vara en del av en deportation – valde till slut föraren i bärgningsbilen att vända och till polisens förtret, vägra utföra jobbet.
Detta välkomnades med applåder av armkrokskedjan demonstranter som ställt sig framför bilen.
Då klockan passerat 05.00 och transporten var mer än en timma försenad valde polisen att gå in och bryta upp blockaden och gripa sex personer. Enligt polisen kommer de gripna sannolikt att åtalas för "ohörsamhet mot ordningsmakt" och "våldsamt motstånd", vilket är befängt då de som ingick i blockaden gjorde det tydligt klart för polisen redan innan gripandet, bl a med megafonen att det enbart var fråga om passivt motstånd. Polisen svarade att "passivt" är samma som "våldsamt".
Det är ännu inte helt klart om deportationerna har verkställts eller ej. Varken Migrationsverket, Stockholmspolisen eller Gränspolisen uttalar sig.
Under 2008 behandlades 220 ärenden från just Burundi, endast 35 av dessa fick stanna i Sverige.
Enligt Amnesty Internationals årsrapport från 2008 är rättssäkerheten dålig i Burundi. Polis och militär torterar, griper eller frihetsberövar människor godtyckligt. Våldtäkter är också vanligt, samt att journalister hotas i sin yrkesutövning.
Migrationsverket såväl som regeringen och UD är väl medvetna om läget i Burundi, ändå är okänsligheten på gränsen till kriminell. För att möjliggöra utvisningen har Sverige släppt in en diplomat från Burundi för att identifiera flyktingarna, bland annat genom att lämna ut deras asylhandlingar! Med andra ord förser Sverige diktaturen med detaljerad information om personernas flyktingskäl, såsom människorätts- , politiskt- eller journalistiskt arbete!
Svensk polis som följer med på ”utvisningschartern” tvingas övernatta innan hemresan till Sverige, men inte i Burundi, utan i Kenya där situationen bedöms vara lugnare.
Att regeringen, som starkt avråder svenskar att resa till Burundi pga att det är farligt, inte anser att politiska flyktingar eller jagade journalister är värda samma omtanke är ett skälvande bevis på statens rasism.
Aktion mot deportation vill lyfta fram det ansvar som alla människor bär på då man med tystnad godkänner deportationsmaskineriet. Protester och blockader och information om vad som händer är några av våra verktyg, men vi behöver fler. Vi vill därför uppmana poliser, piloter, flygplatspersonal, förvarspersonal, matleverantörer till förvar, resebyråagenter och alla andra som deltar: lägg ner vapnen! Vägra, hoppa av eller övertala dina arbetskamrater att inte delta i deportationer, inlåsning eller förberedelser för deportationer!
Stoppa utvisningarna – Återinför rätten till asyl!
Natten mot tisdag den 20 oktober mötte polisen en bestämd blockad mot den planerade utvisningen av flyktingar till diktaturen Burundi vid Migrationsverkets flyktingförvar i Märsta.
Daniella, som flytt förföljelsen i det krigsdrabbade Burundi skulle hämtas 04.00 för att sättas på ett specialchartarat flyg tillsammans med flertalet andra burundier från bland annat flyktingförvaret i Flen. Utrikesdepartementet avråder svenskar att åka till Burundi. Men migrationsverket, på order av regeringen har inga problem att skicka asylsökande till det dem flytt från.
Demonstranterna, som kom till förvaret redan 01.45 möttes av blickar från de flyktingar som satt bakom de säkerhetsbyggda fönstren. Flera handskrivna lappar trycktes upp mot plexi-glasen med texter som ”we want freedom”, andra signalerade med sina händer för att visa hur dåligt mådde, gick på mediciner eller t om ville ta sina liv.
Demonstranterna blockerade en av de två utfarterna med en bil parkerad på tvären, samtidigt som den andra sidan täcktes upp av demonstranterna själva. Fler och fler poliser anlände till platsen utan att veta vad de skulle göra. Trots blöta och kyla fanns dock inga tecken på att ge upp från demonstranternas sida.
Polisen kallade in en bärgningsbil för att bogsera bort bilen som ingick i blockaden av de två utfarterna. Men efter information från demonstranterna – att flyktingarna kommer att fängslas av diktaturen om de avvisas samt att ingen kan kräva av honom som förare att vara en del av en deportation – valde till slut föraren i bärgningsbilen att vända och till polisens förtret, vägra utföra jobbet.
Detta välkomnades med applåder av armkrokskedjan demonstranter som ställt sig framför bilen.
Då klockan passerat 05.00 och transporten var mer än en timma försenad valde polisen att gå in och bryta upp blockaden och gripa sex personer. Enligt polisen kommer de gripna sannolikt att åtalas för "ohörsamhet mot ordningsmakt" och "våldsamt motstånd", vilket är befängt då de som ingick i blockaden gjorde det tydligt klart för polisen redan innan gripandet, bl a med megafonen att det enbart var fråga om passivt motstånd. Polisen svarade att "passivt" är samma som "våldsamt".
Det är ännu inte helt klart om deportationerna har verkställts eller ej. Varken Migrationsverket, Stockholmspolisen eller Gränspolisen uttalar sig.
Under 2008 behandlades 220 ärenden från just Burundi, endast 35 av dessa fick stanna i Sverige.
Enligt Amnesty Internationals årsrapport från 2008 är rättssäkerheten dålig i Burundi. Polis och militär torterar, griper eller frihetsberövar människor godtyckligt. Våldtäkter är också vanligt, samt att journalister hotas i sin yrkesutövning.
Migrationsverket såväl som regeringen och UD är väl medvetna om läget i Burundi, ändå är okänsligheten på gränsen till kriminell. För att möjliggöra utvisningen har Sverige släppt in en diplomat från Burundi för att identifiera flyktingarna, bland annat genom att lämna ut deras asylhandlingar! Med andra ord förser Sverige diktaturen med detaljerad information om personernas flyktingskäl, såsom människorätts- , politiskt- eller journalistiskt arbete!
Svensk polis som följer med på ”utvisningschartern” tvingas övernatta innan hemresan till Sverige, men inte i Burundi, utan i Kenya där situationen bedöms vara lugnare.
Att regeringen, som starkt avråder svenskar att resa till Burundi pga att det är farligt, inte anser att politiska flyktingar eller jagade journalister är värda samma omtanke är ett skälvande bevis på statens rasism.
Aktion mot deportation vill lyfta fram det ansvar som alla människor bär på då man med tystnad godkänner deportationsmaskineriet. Protester och blockader och information om vad som händer är några av våra verktyg, men vi behöver fler. Vi vill därför uppmana poliser, piloter, flygplatspersonal, förvarspersonal, matleverantörer till förvar, resebyråagenter och alla andra som deltar: lägg ner vapnen! Vägra, hoppa av eller övertala dina arbetskamrater att inte delta i deportationer, inlåsning eller förberedelser för deportationer!
Stoppa utvisningarna – Återinför rätten till asyl!
۱۳۸۸ مهر ۱۷, جمعه
مصاحبه با فعالین دانشجویی سردرگمی مسئولین و ریزش نیروی بسیج
بعد از اعتراضات دانشجویی در دانشگاه تهران و صنعتی شریف موج برخورد با
دانشجویان شدت گرفته است؛ در آخرین نمونه 17 تن از فعالان دانشجویی در پارک
جمشیدیه دستگیرشدند. هرچند 15 تن از این دانشجویان یک روز بعد آزاد شدند اما دو
تن از آنان به بند 209 زندان اوین منتقل شده اند. "روز" در گفتگو با مهدی
عربشاهی و بهاره هدایت به بررسی این موضوع پرداخته و همچنین در گفتگو با برادر
احمد احمدیان، دانشجویی که به بند 209 زندان اوین منتقل شده آخرین وضعیت او را
جویا شده است.
*ده ساعت بازجویی در 24 ساعت*
مهدی عربشاهی، دبیر تشکیلات تحکیم وحدت که روز جمعه به اتفاق 16 نفر دیگر از
اعضای این تشکیلات بازداشت شده بود، در گفتگو با "روز" توضیح داد: روز جمعه با
دیگر اعضای انجمن های اسلامی دانشگاههای تهران در پارک جمشیدیه دور هم جمع شدیم
که هم به اصطلاح آخر هفته دور هم باشیم و هم درباره مسائل روز بحث و بررسی
کنیم. من دیر رسیدم و هنوز ده دقیقه از حضورم نگذشته بود که به یکباره حدود 40
نفر ریختند و همه ما را بازداشت کردند و به دفتر پی گیری وزارت اطلاعات بردند.
به گفته دبیر تشکیلات تحکیم وحدت، دانشجویان بازداشت شده، طی 24 ساعتی که
بازداشت بودند بیش از ده ساعت تحت بازجویی قرار گرفتند. آقای عربشاهی گفت: در
رابطه با جلسه روز جمعه و کلیت فعالیت تحکیم وحدت در چند ماهه اخیر و تجمع
دانشجویان در دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتی شریف، بیش از ده ساعت بازجویی
کردند و سپس تعهد نامه ای دادند و گفتند که باید امضا بکنیم.
وی درباره محتوای تعهدنامه گفت: نوشته بودند که تعهد می کنیم کار خلاف انجام
ندهیم در حالیکه ما هیچ نوع فعالیت خلاف قانون نداریم و من قسمت هایی از تعهد
نامه را که نوشته بود تعهد می دهیم تکرار نشود، خط زدم و امضا کردم. بعد از
امضای این تعهد نامه 15 نفر از ما را آزاد کردند و البته گفتند که باز هم احضار
خواهند کرد.
به گفته این فعال دانشجویی، عزت تربتی و احمد احمدیان دو عضو دیگر تحکیم وحدت
همچنان در بازداشت به سر می برند و در ارتباط با تجمعات اعتراضی اخیر
دانشجویان این دو فعال دانشجویی به بند 209 زندان اوین منتقل شده اند.
*دانشجویان بازداشتی در 209 اوین*
برادر احمد احمدیان، فعال دانشجویی که روز جمعه بازداشت شده است درباره وضعیت
او به "روز" گفت: احمد تاکنون هیچ تماسی با خانواده نگرفته و پی گیری های ما
نیز هیچ نتیجه ای تاکنون نداشته است.
آقای احمدیان، اتهام برادرش را اقدام علیه امنیت ملی ذکر کرده و گفت: ما دو بار
به دفتر پی گیری وزارت اطلاعات رفتیم، اما گفتند برادرم را به اتفاق آقای تربتی
به بند 209 زندان اوین منتقل کرده اند و بعد گفتند که باید از این به بعد از
دادگاه انقلاب پی گیری کنیم.
وی که دیروز به دادگاه انقلاب مراجعه کرده بود در خصوص پی گیریهایش از این
دادگاه گفت: متاسفانه در این دادگاه هیچ پاسخی ندادند و هنوز هم مشخص نیست که
پرونده برادرم به کدام شعبه این دادگاه ارجاع شده است.
برادر آقای احمدیان در پاسخ به این سوال که علت آزادنکردن این دو نفر از جمع
دانشجویان بازداشتی چیست، گفت: هنوز اطلاع دقیقی از این موضوع نداریم؛ از سوی
دیگر سه شنبه هفته پیش برادرم را که ساکن خوابگاه کوی دانشگاه بود، از خوابگاه
محروم و کارت خوابگاه و کارت تغذیه او را باطل کرده و گفته بودند که اگر باز به
خوابگاه مراجعه کند او را به کلانتری تحویل خواهند داد.
آقای احمدیان در پایان ابراز امیدواری کرد که مسولان امنیتی کشور عقلانیت به
خرج دهند و به جو متشنج دانشگاهها و اعتراضات دانشجویی دامن نزنند.
*دستپاچگی مسولان امنیتی *
بهاره هدایت، مسول روابط عمومی تشکیلات تحکیم وحدت، افزایش فشارها بر فعالان
دانشجویی را به علت دستپاچگی و سردرگمی مسولان امنیتی کشور ارزیابی می کند. این
فعال دانشجویی در گفتگو با "روز" تاکید کرد: برآورد حاکمیت و قاطبه کسانی که
تداوم جنبش سبز را پی گیری می کنند این بود که با بازگشایی دانشگاهها، خون تازه
ای در کالبد این جنبش دمیده می شود و محمل تازه ای برای پی گیری اهداف جنبش سبز
فراهم می شود و همین مساله برای حاکمیت یک تهدید به شمار می رفت.
وی با اشاره به احضارها، تهدیدها و محرومیت از تحصیل فعالان دانشجویی از سوی
کمیته های انضباطی و دستگاه امنیتی گفت: آقایان از یک ماه قبل از بازگشایی
دانشگاهها دست به یکسری اقداماتی زدند تا به اصطلاح از هر جریانی پیشگیری کنند
و فعالیت های دانشجویان را سرکوب نمایند و این اقدامات از صحبت های آقای خامنه
ای در رابطه با علوم انسانی و... شروع شد و بدون هیچ گونه بهانه موجهی شروع به
بازداشت و احضار دانشجویان فعال کردند که این موضوع، سردرگمی و آشفتگی مسولان
امنیتی کشور را نشان میداد.
به گفته خانم هدایت، پخش به اصطلاح اعترافات عبدالله مومنی، چهره سرشناس
دانشجویی ایران از تلویزیون و احضار بیش از 20 فعال دانشجویی دانشگاههای مختلف
کشور به کمیته های انضباطی و اماکن امنیتی هم در راستای ایجاد ارعاب و سرخوردگی
در فعالان دانشجویی انجام شده است.
او افزود: این شیوه همین طور ادامه یافته و اکنون به اخراج دانشجویان از
خوابگاهها رسیده است؛ حدود 400 نفر دانشجویان تهران را که ساکن کوی دانشگاه
بوده اند، به دلیل شنیدن صدای الله اکبر از اتاق هایشان از خوابگاه محروم کرده
اند.
عضو دفتر تحکیم وحدت، تجمعات صورت گرفته در دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتی شریف
را کاملا خودجوش خواند و گفت: در این دو تجمع، فعالان دانشجویی هیچ نقشی نداشته
اند و به نظر میرسد مطالبات جنبش سبز، دانشجویان عادی را نیز همراه خود ساخته
است و این دو تجمع باعث دستپاچگی و سردرگمی شدید مسولانی شده که قصد سرکوب
فعالان دانشجویی را دارند.
وی سپس به توصیه های برخی سرداران سپاه اشاره کرد و گفت: آقای خامنه ای بسیج
دانشجویی را به عنوان افسران جوان نامید و برخی سرداران سپاه نیز از بسیج
دانشجویی خواستند راسا وارد عمل شوند و سردار جعفری هم به بسیج دانشجویی توصیه
کرد که "تصور نکنند فعالیت های چند سال گذشته شان برای جلوگیری از جریان جدید
کافی خواهد بود". این نشان میدهد که انتظار دو تجمع اخیر را نداشته اند.
به گفته خانم هدایت اما در بدنه بسیج دانشجویی هم بعد از جریانات و وقایع اخیر
ریزش شدیدی اتفاق افتاده است و انها هم نیرو و توان چند ماه قبل خود را ندارند
دانشجویان شدت گرفته است؛ در آخرین نمونه 17 تن از فعالان دانشجویی در پارک
جمشیدیه دستگیرشدند. هرچند 15 تن از این دانشجویان یک روز بعد آزاد شدند اما دو
تن از آنان به بند 209 زندان اوین منتقل شده اند. "روز" در گفتگو با مهدی
عربشاهی و بهاره هدایت به بررسی این موضوع پرداخته و همچنین در گفتگو با برادر
احمد احمدیان، دانشجویی که به بند 209 زندان اوین منتقل شده آخرین وضعیت او را
جویا شده است.
*ده ساعت بازجویی در 24 ساعت*
مهدی عربشاهی، دبیر تشکیلات تحکیم وحدت که روز جمعه به اتفاق 16 نفر دیگر از
اعضای این تشکیلات بازداشت شده بود، در گفتگو با "روز" توضیح داد: روز جمعه با
دیگر اعضای انجمن های اسلامی دانشگاههای تهران در پارک جمشیدیه دور هم جمع شدیم
که هم به اصطلاح آخر هفته دور هم باشیم و هم درباره مسائل روز بحث و بررسی
کنیم. من دیر رسیدم و هنوز ده دقیقه از حضورم نگذشته بود که به یکباره حدود 40
نفر ریختند و همه ما را بازداشت کردند و به دفتر پی گیری وزارت اطلاعات بردند.
به گفته دبیر تشکیلات تحکیم وحدت، دانشجویان بازداشت شده، طی 24 ساعتی که
بازداشت بودند بیش از ده ساعت تحت بازجویی قرار گرفتند. آقای عربشاهی گفت: در
رابطه با جلسه روز جمعه و کلیت فعالیت تحکیم وحدت در چند ماهه اخیر و تجمع
دانشجویان در دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتی شریف، بیش از ده ساعت بازجویی
کردند و سپس تعهد نامه ای دادند و گفتند که باید امضا بکنیم.
وی درباره محتوای تعهدنامه گفت: نوشته بودند که تعهد می کنیم کار خلاف انجام
ندهیم در حالیکه ما هیچ نوع فعالیت خلاف قانون نداریم و من قسمت هایی از تعهد
نامه را که نوشته بود تعهد می دهیم تکرار نشود، خط زدم و امضا کردم. بعد از
امضای این تعهد نامه 15 نفر از ما را آزاد کردند و البته گفتند که باز هم احضار
خواهند کرد.
به گفته این فعال دانشجویی، عزت تربتی و احمد احمدیان دو عضو دیگر تحکیم وحدت
همچنان در بازداشت به سر می برند و در ارتباط با تجمعات اعتراضی اخیر
دانشجویان این دو فعال دانشجویی به بند 209 زندان اوین منتقل شده اند.
*دانشجویان بازداشتی در 209 اوین*
برادر احمد احمدیان، فعال دانشجویی که روز جمعه بازداشت شده است درباره وضعیت
او به "روز" گفت: احمد تاکنون هیچ تماسی با خانواده نگرفته و پی گیری های ما
نیز هیچ نتیجه ای تاکنون نداشته است.
آقای احمدیان، اتهام برادرش را اقدام علیه امنیت ملی ذکر کرده و گفت: ما دو بار
به دفتر پی گیری وزارت اطلاعات رفتیم، اما گفتند برادرم را به اتفاق آقای تربتی
به بند 209 زندان اوین منتقل کرده اند و بعد گفتند که باید از این به بعد از
دادگاه انقلاب پی گیری کنیم.
وی که دیروز به دادگاه انقلاب مراجعه کرده بود در خصوص پی گیریهایش از این
دادگاه گفت: متاسفانه در این دادگاه هیچ پاسخی ندادند و هنوز هم مشخص نیست که
پرونده برادرم به کدام شعبه این دادگاه ارجاع شده است.
برادر آقای احمدیان در پاسخ به این سوال که علت آزادنکردن این دو نفر از جمع
دانشجویان بازداشتی چیست، گفت: هنوز اطلاع دقیقی از این موضوع نداریم؛ از سوی
دیگر سه شنبه هفته پیش برادرم را که ساکن خوابگاه کوی دانشگاه بود، از خوابگاه
محروم و کارت خوابگاه و کارت تغذیه او را باطل کرده و گفته بودند که اگر باز به
خوابگاه مراجعه کند او را به کلانتری تحویل خواهند داد.
آقای احمدیان در پایان ابراز امیدواری کرد که مسولان امنیتی کشور عقلانیت به
خرج دهند و به جو متشنج دانشگاهها و اعتراضات دانشجویی دامن نزنند.
*دستپاچگی مسولان امنیتی *
بهاره هدایت، مسول روابط عمومی تشکیلات تحکیم وحدت، افزایش فشارها بر فعالان
دانشجویی را به علت دستپاچگی و سردرگمی مسولان امنیتی کشور ارزیابی می کند. این
فعال دانشجویی در گفتگو با "روز" تاکید کرد: برآورد حاکمیت و قاطبه کسانی که
تداوم جنبش سبز را پی گیری می کنند این بود که با بازگشایی دانشگاهها، خون تازه
ای در کالبد این جنبش دمیده می شود و محمل تازه ای برای پی گیری اهداف جنبش سبز
فراهم می شود و همین مساله برای حاکمیت یک تهدید به شمار می رفت.
وی با اشاره به احضارها، تهدیدها و محرومیت از تحصیل فعالان دانشجویی از سوی
کمیته های انضباطی و دستگاه امنیتی گفت: آقایان از یک ماه قبل از بازگشایی
دانشگاهها دست به یکسری اقداماتی زدند تا به اصطلاح از هر جریانی پیشگیری کنند
و فعالیت های دانشجویان را سرکوب نمایند و این اقدامات از صحبت های آقای خامنه
ای در رابطه با علوم انسانی و... شروع شد و بدون هیچ گونه بهانه موجهی شروع به
بازداشت و احضار دانشجویان فعال کردند که این موضوع، سردرگمی و آشفتگی مسولان
امنیتی کشور را نشان میداد.
به گفته خانم هدایت، پخش به اصطلاح اعترافات عبدالله مومنی، چهره سرشناس
دانشجویی ایران از تلویزیون و احضار بیش از 20 فعال دانشجویی دانشگاههای مختلف
کشور به کمیته های انضباطی و اماکن امنیتی هم در راستای ایجاد ارعاب و سرخوردگی
در فعالان دانشجویی انجام شده است.
او افزود: این شیوه همین طور ادامه یافته و اکنون به اخراج دانشجویان از
خوابگاهها رسیده است؛ حدود 400 نفر دانشجویان تهران را که ساکن کوی دانشگاه
بوده اند، به دلیل شنیدن صدای الله اکبر از اتاق هایشان از خوابگاه محروم کرده
اند.
عضو دفتر تحکیم وحدت، تجمعات صورت گرفته در دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتی شریف
را کاملا خودجوش خواند و گفت: در این دو تجمع، فعالان دانشجویی هیچ نقشی نداشته
اند و به نظر میرسد مطالبات جنبش سبز، دانشجویان عادی را نیز همراه خود ساخته
است و این دو تجمع باعث دستپاچگی و سردرگمی شدید مسولانی شده که قصد سرکوب
فعالان دانشجویی را دارند.
وی سپس به توصیه های برخی سرداران سپاه اشاره کرد و گفت: آقای خامنه ای بسیج
دانشجویی را به عنوان افسران جوان نامید و برخی سرداران سپاه نیز از بسیج
دانشجویی خواستند راسا وارد عمل شوند و سردار جعفری هم به بسیج دانشجویی توصیه
کرد که "تصور نکنند فعالیت های چند سال گذشته شان برای جلوگیری از جریان جدید
کافی خواهد بود". این نشان میدهد که انتظار دو تجمع اخیر را نداشته اند.
به گفته خانم هدایت اما در بدنه بسیج دانشجویی هم بعد از جریانات و وقایع اخیر
ریزش شدیدی اتفاق افتاده است و انها هم نیرو و توان چند ماه قبل خود را ندارند
دست اندازی نهاد نظامی سپاه بر سرمایه های ملی
دست اندازی نهاد نظامی سپاه بر سرمایه های ملی
متن خبر: پس از تاسیس بانک، سپاه مخابرات را هم خرید
هفته گذشته خبرگزاری های کشور از خرید 51 درصدی سهام مخابرات ایران توسط سپاه پاسداران خبردادند. به گزارش شبکه خبری روز، شرکت توسعه اعتماد مبین وابسته به تعاون سپاه پاسداران در رقابت داخلی با موسسه مهر اقتصاد ایرانیان وابسته به بسیج، در بزرگترین معامله تاریخ بورس ایران سهام 50 بعلاوه یک درصدی مخابرات ایران را در طی نیم ساعت از دولت خرید. این خبر درحالی منتشر شد که بنا برگزارش های منتشر شده از سازمان بورس کشور "دقایقی پیش از انجام این معامله بی سابقه در بورس ایران شرکت تعاونی پیشگامان یزد یکی از سه خریدار اصلی و تایید شده این مقدار از
سهام مخابرات ایران اعلام انصراف کرد و تنها دو موسسه مهر اقتصاد ایرانیان وابسته به بسیج و شرکت توسعه اعتماد مبین وابسته به بنیاد تعاون سپاه باهم برای خرید سهام مخابرات وارد میدان شدند." هرچند درنهایت این شرکت وابسته به سپاه پاسداران بود که سهام 50 بعلاوه یک درصدی مخابرات ایران را با بهای هرسهم 340 تومان و 9 ریال و به قیمت 7800 میلیارد تومان (8 میلیارد دلار) خرید، اما کارشناسان بورس و ناظران این معامله کلان معتقدند که از ابتدا نیز شرکت وابسته به بسیج برای از میدان به در کردن رقیب دیگر وارد چنین رقابتی شده است. این معامله بی سابقه در بورس
ایران و ورود سپاه به یک عرصه اقتصادی دیگر درحالی صورت گرفت که پیش از این تاریخ این معامله در سازمان بورس چند بار به تعویق افتاده بود. درهمین ارتباط یک بار این معامله در 18 شهریور ماه به تعویق افتاد و بار دیگر در حالی که قرار بود در 25 شهریور ماه برگزار شود مسولان بورس از برگزاری این معامله سرباز زدند. مسولان کشوری و سازمان بورس برای بار اول که همزمان بود با رسانه ای شدن خبر خریداری این عمده سهام مخابرات ایران توسط سپاه هیچ توجیهی قابل قبولی ارایه ندادند اما در دومین زمان اعلام شده اعلام کردند که پای یک خریدار دیگر (همان موسسه مهر
اقتصاد ایران متعلق به بسیج ) نیز درمیان است و منتظر اعلام قیمت از سوی این خریدار هستند. درحالی سپاه پاسداران که یک نهاد نظامی است با خرید سهام 50 بعلاوه یک درصدی شرکت مخابرات ایران پس از این، غالب سهم بلوک مدیریتی شرکت مخابرات ایران (شامل همه بخش های آن از تلفن ثابت، موبایل اپراتوراول، ارتباطات دیتا و..) و بیش از 30 شرکت زیرمجموعه آن را بعهده خواهد گرفت که برخی از کارشناسان معتقدند علاوه بر نفع اقتصادی این نهاد نظامی در شرکت مخابرات ایران، حضور سپاه در بخش مخابرات بحث نظارت و مدیریت امنیتی را نیز با خود به همراه خواهد داشت.
این معامله بی سابقه در تاریخ بورس درحالی انجام شد که سپاه پاسداران پیش از این نیز به سایر عرصه های اقتصادی ورود کرده بود که تازه ترین مورد از همین دست هم هفته گذشته اعلام شد. چهارشنبه هفته گذشته رییس کل بانک مرکزی کشور اعلام کرد که "شورای پول و اعتبار اساسنامه موسسه مالی و اعتباری انصار را برای تبدیل به بانک تصویب کرده و این بانک وابسته به سپاه پاسداران ایران به زودی فعالیت خود را از آغاز خواهد کرد."
تحلیل:
در تحلیل این رخداد باید گفت شرکت مخابرات جاذبه های فراوانی برای سپاه میتواند داشته باشد. از سویی شرکت مخابرات یکی از معدود شرکتهای سود آور و بی رقیب دولتی است. شرکتی که حتی در دوران رکود اقتصادی و ورشکستگی همچنان به دلیل انحصاری بودن خدمات آن و وجود یک بازار تضمین شده، برای مالک آن سود آور است. از سوی دیگر دست یابی بر مدیریت مخابرات، از لحاظ امنیتی نیز برای سپاه و خصوصا قدرتهای پشت پرده سیاست به شدت جذاب است. با دست نهادن بر مدیریت مخابرات، می توان بر همه امکانات ارتباطی کشور اعم از تلفن و موبایل و اینترنت و.... تسلط یافت.
اما گرچه چنین جذابیتهایی برای یک نهاد نظامی وجود دارد ولی این اقدام به چند دلیل در راستای منافع ملی نیست:
1- بسته شدن راههای نظارتی بر یک بنگاه کاملا اقتصادی. شرکت مخابرات پیش از این زیر مجموعه ای از وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات بود و در نتیجه امکان نظارت و حسابرسی آن توسط مجلس وجود داشت. اما با تغییرات جدید، این شرکت زیر نظر یک نهاد نظامی تحت فرمان رهبری قرار می گیرد و در آینده امکان هرگونه نظارتی بر عملکرد آن از بین خواهد رفت.
2- باز گذاشتن دست نظامیان برای ورود به عرصه سیاست و امنیت داخلی. این اقدام میتواند یک نهاد نظامی را بیش از گذشته وارد عرصه سیاست کند. کاری که نه تنها مغایر با قانون اساسی است بلکه اوضاع نابسامان سیاسی را آشفته تر از پیش خواهد کرد.
3- محدود کردن رشد کشور در یکی از عرصه های مهم تکنولوژی که نیازمند رقابت علمی و فنی فعالان بخش خصوصی است. تجربه کشورهای پیشرفته نشان میدهد که رشد تکنولوژی خصوصا در زمینه مخابرات و IT نیازمند بازار رقابتی در بخش خصوصی است. انحصاری بودن این بازار مانع رشد خدمات آن خواهد شد. بهتر است ورود نهادهای نظامی در عرصه تکنولوژیهای مخابراتی بر کاربردهای نظامی آن متمرکز شود تا بتواند رشد لازم را در آن زمینه بوجود آورد. نتیجه این معامله فراهم آوردن امکان مداخله یک نهاد در عرصه ای است که به هیچ وجه به حوزه مسئولیت آن ارتباط ندارد.
4- منحرف کردن خصوصی سازی از مسیر واقعی خود. با توجه به مشکلات اساسی که جامعه ما در طول سالیان گذشته و امروزبا آن مواجه بوده و میباشد، به نظر می رسد نگرشی همه جانبه در عرصه رشد فراگیرو توسعه پایدار می بایست در یک برنامه مدون، مد نظر قرار گیرد. تبدیل فرآیند خصوصی سازی به یک حرکت نمایشی و واگذاری شرکتهای دولتی به نهادهای دولتی دیگر نمی تواند اهداف اصلی خصوصی سازی را که همانا توسعه، عدالت، اشتغال و تثبیت دموکراسی است فراهم آورد. این اقدام در راستای محدود کردن رشد بخش خصوصی و ایجاد اشتغال ناشی از آن انجام شده است
متن خبر: پس از تاسیس بانک، سپاه مخابرات را هم خرید
هفته گذشته خبرگزاری های کشور از خرید 51 درصدی سهام مخابرات ایران توسط سپاه پاسداران خبردادند. به گزارش شبکه خبری روز، شرکت توسعه اعتماد مبین وابسته به تعاون سپاه پاسداران در رقابت داخلی با موسسه مهر اقتصاد ایرانیان وابسته به بسیج، در بزرگترین معامله تاریخ بورس ایران سهام 50 بعلاوه یک درصدی مخابرات ایران را در طی نیم ساعت از دولت خرید. این خبر درحالی منتشر شد که بنا برگزارش های منتشر شده از سازمان بورس کشور "دقایقی پیش از انجام این معامله بی سابقه در بورس ایران شرکت تعاونی پیشگامان یزد یکی از سه خریدار اصلی و تایید شده این مقدار از
سهام مخابرات ایران اعلام انصراف کرد و تنها دو موسسه مهر اقتصاد ایرانیان وابسته به بسیج و شرکت توسعه اعتماد مبین وابسته به بنیاد تعاون سپاه باهم برای خرید سهام مخابرات وارد میدان شدند." هرچند درنهایت این شرکت وابسته به سپاه پاسداران بود که سهام 50 بعلاوه یک درصدی مخابرات ایران را با بهای هرسهم 340 تومان و 9 ریال و به قیمت 7800 میلیارد تومان (8 میلیارد دلار) خرید، اما کارشناسان بورس و ناظران این معامله کلان معتقدند که از ابتدا نیز شرکت وابسته به بسیج برای از میدان به در کردن رقیب دیگر وارد چنین رقابتی شده است. این معامله بی سابقه در بورس
ایران و ورود سپاه به یک عرصه اقتصادی دیگر درحالی صورت گرفت که پیش از این تاریخ این معامله در سازمان بورس چند بار به تعویق افتاده بود. درهمین ارتباط یک بار این معامله در 18 شهریور ماه به تعویق افتاد و بار دیگر در حالی که قرار بود در 25 شهریور ماه برگزار شود مسولان بورس از برگزاری این معامله سرباز زدند. مسولان کشوری و سازمان بورس برای بار اول که همزمان بود با رسانه ای شدن خبر خریداری این عمده سهام مخابرات ایران توسط سپاه هیچ توجیهی قابل قبولی ارایه ندادند اما در دومین زمان اعلام شده اعلام کردند که پای یک خریدار دیگر (همان موسسه مهر
اقتصاد ایران متعلق به بسیج ) نیز درمیان است و منتظر اعلام قیمت از سوی این خریدار هستند. درحالی سپاه پاسداران که یک نهاد نظامی است با خرید سهام 50 بعلاوه یک درصدی شرکت مخابرات ایران پس از این، غالب سهم بلوک مدیریتی شرکت مخابرات ایران (شامل همه بخش های آن از تلفن ثابت، موبایل اپراتوراول، ارتباطات دیتا و..) و بیش از 30 شرکت زیرمجموعه آن را بعهده خواهد گرفت که برخی از کارشناسان معتقدند علاوه بر نفع اقتصادی این نهاد نظامی در شرکت مخابرات ایران، حضور سپاه در بخش مخابرات بحث نظارت و مدیریت امنیتی را نیز با خود به همراه خواهد داشت.
این معامله بی سابقه در تاریخ بورس درحالی انجام شد که سپاه پاسداران پیش از این نیز به سایر عرصه های اقتصادی ورود کرده بود که تازه ترین مورد از همین دست هم هفته گذشته اعلام شد. چهارشنبه هفته گذشته رییس کل بانک مرکزی کشور اعلام کرد که "شورای پول و اعتبار اساسنامه موسسه مالی و اعتباری انصار را برای تبدیل به بانک تصویب کرده و این بانک وابسته به سپاه پاسداران ایران به زودی فعالیت خود را از آغاز خواهد کرد."
تحلیل:
در تحلیل این رخداد باید گفت شرکت مخابرات جاذبه های فراوانی برای سپاه میتواند داشته باشد. از سویی شرکت مخابرات یکی از معدود شرکتهای سود آور و بی رقیب دولتی است. شرکتی که حتی در دوران رکود اقتصادی و ورشکستگی همچنان به دلیل انحصاری بودن خدمات آن و وجود یک بازار تضمین شده، برای مالک آن سود آور است. از سوی دیگر دست یابی بر مدیریت مخابرات، از لحاظ امنیتی نیز برای سپاه و خصوصا قدرتهای پشت پرده سیاست به شدت جذاب است. با دست نهادن بر مدیریت مخابرات، می توان بر همه امکانات ارتباطی کشور اعم از تلفن و موبایل و اینترنت و.... تسلط یافت.
اما گرچه چنین جذابیتهایی برای یک نهاد نظامی وجود دارد ولی این اقدام به چند دلیل در راستای منافع ملی نیست:
1- بسته شدن راههای نظارتی بر یک بنگاه کاملا اقتصادی. شرکت مخابرات پیش از این زیر مجموعه ای از وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات بود و در نتیجه امکان نظارت و حسابرسی آن توسط مجلس وجود داشت. اما با تغییرات جدید، این شرکت زیر نظر یک نهاد نظامی تحت فرمان رهبری قرار می گیرد و در آینده امکان هرگونه نظارتی بر عملکرد آن از بین خواهد رفت.
2- باز گذاشتن دست نظامیان برای ورود به عرصه سیاست و امنیت داخلی. این اقدام میتواند یک نهاد نظامی را بیش از گذشته وارد عرصه سیاست کند. کاری که نه تنها مغایر با قانون اساسی است بلکه اوضاع نابسامان سیاسی را آشفته تر از پیش خواهد کرد.
3- محدود کردن رشد کشور در یکی از عرصه های مهم تکنولوژی که نیازمند رقابت علمی و فنی فعالان بخش خصوصی است. تجربه کشورهای پیشرفته نشان میدهد که رشد تکنولوژی خصوصا در زمینه مخابرات و IT نیازمند بازار رقابتی در بخش خصوصی است. انحصاری بودن این بازار مانع رشد خدمات آن خواهد شد. بهتر است ورود نهادهای نظامی در عرصه تکنولوژیهای مخابراتی بر کاربردهای نظامی آن متمرکز شود تا بتواند رشد لازم را در آن زمینه بوجود آورد. نتیجه این معامله فراهم آوردن امکان مداخله یک نهاد در عرصه ای است که به هیچ وجه به حوزه مسئولیت آن ارتباط ندارد.
4- منحرف کردن خصوصی سازی از مسیر واقعی خود. با توجه به مشکلات اساسی که جامعه ما در طول سالیان گذشته و امروزبا آن مواجه بوده و میباشد، به نظر می رسد نگرشی همه جانبه در عرصه رشد فراگیرو توسعه پایدار می بایست در یک برنامه مدون، مد نظر قرار گیرد. تبدیل فرآیند خصوصی سازی به یک حرکت نمایشی و واگذاری شرکتهای دولتی به نهادهای دولتی دیگر نمی تواند اهداف اصلی خصوصی سازی را که همانا توسعه، عدالت، اشتغال و تثبیت دموکراسی است فراهم آورد. این اقدام در راستای محدود کردن رشد بخش خصوصی و ایجاد اشتغال ناشی از آن انجام شده است
۱۳۸۸ شهریور ۲۶, پنجشنبه
فیلترشکن نسخه مخصوص تظاهرات روز قدس
روز قدس امسال اهمیت ويژه ای دارد. به همین دلیل نسخه ويژه ای از دو مدل فیلتر شکن را برای شما آماده کرده ایم تا بتوانید آزادانه به اخبار و سایر آگاهی های لازم برای این روز و پس از آن دسترسی داشته باشید. فیلتر شکنهای ما دو نوع هستند نخست مدل web Proxy که رهگشا نامیده میشود و بدون نصب هیچ برنامه ای یا تغییری در کامپیوتر شما بسادگی اجرامیشوند و شما میتوانید علاوه بر گریختن ازفیلترینگ جمهوری اسلامی بصورت ناشناس ازسایتها و وبلاگها دیدن کنید و آدرسهایی که بازدید کرده اید هم بصورت رمزنگاری شده محفوظ خواهند بود و کسی نمیفهمد به چه سایتهایی سرزده اید. مدل دوم http Proxyاست که آزادی نامیده میشود و برای بکاربردن آن بایستی آدرس پروکسی و پورت آنرا در browser خود تنظیم کنید. پس از این کارشما فیلتر جمهوری اسلامی را دور میزنید وبصورت ناشناس از منابع ایننترنتی استفاده مینمایید. برای استفاده از این دو فیلتر شکن به سایت http://www.netAzin.com بروید.
سایت فردا در تهران:
استاندار قم گفت: اغتشاگران در راهپيمايي باشکوه و دشمن شکن روز جهاني قدس مانند کف روي آب هستند. "محمدناظمي اردکاني" در گفت و گو با خبرنگاران با تاکيد بر اهميت راهپيمايي روز قدس، به انتشار شايعاتي مبني بر احتمال ايجاداغتشاش در روز جهاني قدس اشاره کرد و گفت:خوشبختانه در روز قدس شاهد حضور يکپارچه مردم در خيابان‌ها خواهيم بود. وي تصريح کرد: با حضور ميليوني مردم، عده اندکي که قصد ايجاد نفاق در بين مردم را دارند وشعار‌هايي خلاف شعار مردم سر مي‌دهند،مانند کف روي آب محو مي شوند.
۱۳۸۸ مرداد ۱۴, چهارشنبه
وبلاگ يادداشت هاي يک پزشک: موارداحتياط قبل از زدن گاز
ديروزبه اورژانس مصدوماني را آوردند كه مي گفتند در اثر گازاشك آور اينگونه شده انداما علايم باليني آنها باعلايم جنرال مصدومين گاز اشك آورمتفاوت بود.مصدومين روزهاي گذشته (12 مرداد) از سوختگي شديد رنجمي بردند اما مصدومين ديروز تحريكات جلدي زيادي نداشتند وبعد از انجام آزمايش در خون آنها مقاديري فنيل انالين؛ نيتري و گوگرد ديده شد و سطح اوره خون را چشمگير نشان مي دادفكر مي كنم پليس ضدشورش از مواد جديدي استفاده مي كند. امروز با يكي از دوستانم كه دستي در طب نظامي دارد گفتگو كردم با گفتن علايم(درد قفسه ي سينه -سردرد شديد -سرگيجه -دو بيني و تاري ديد - خستگي جديد غش كردن و يك مورد هم تشنج)به اين نتيجه رسيديم كه حدسم درست بوده و اين اثر فقط يك نوع گاز جنگي است كه فقط در جنگ وآن هم در هواي بالاي 27 درجه كاربرد دارد پس از صحبت فراوان وارايه چند مقاله راجع به CHLOROBENZALDOXIM NITRIL از او روش هاي درماني را جويا شدم كه اقدامات اوليه آن را برايتان مي گويم:
موارداحتياط قبل از زدن گاز
1- از عينك هاي دودي كه تمام سطح چشم را بپوشاند استفاده كنيد-اين گاز بر روي قرنيه تاثير مي گذاردپس حتما به اين مورد توجه كنيد.
2- لنزهاي چشمي خودرادر منزل بگذاريد حالت چشم آسيايي ها از تحدب كمتري برخوردار است كه باعث مي شود لنز به صورت كامل برروي كره ننشيند ودر صورت ورود گاز به فضاي خالي بين لنز وچشم مي تواند صدمات جبران ناپذيري به قرنيه چشم وارد بياورد.
3- زيورآلات خودرا در خانه بگذاريد چون ممكن است در اثر تركيب با گاز باعث سوختگي پوست شود.
4- از كرم هاي مرطوب كننده و پمادهاي چرب و كرم هاي آرايشي استفده نكنيدو آرايش نكنيد به دو دليل:اول اينكه اين ماده بسيار چربي دوست است و با مخلوط شدن با آن اثر سوختگي پوست را زياد مي كند و دو اينكه در هنكام
شست و شو چون فقط بايد از آب سرد استفاده كنيم نمي توانيم آنها را به طور كامل از بين ببريم.
5- قبل از بيرون آمدن از منزل حتما حمام كنيد تا پوستتان كمترين مقدارچربي را داشته باشد.
6- يك عدد قرص بروفن 200 يا 400 قبل از رسيدن به محل استفاده كنيداگر وزنتان زير 50كيلوست 200 و بالاتر 400 (بروفن يك داروي ضد التهاب است).
7- دستمال نخي و اشك مصنوعي همراهتان باشد.
8- از پوشيدن لباس نايلوني خودداري نماييد.
اقدامات بعد از زدن گاز
1- عرق خودرا پاك نكنيد فقط با گذاشتن دستمال كاغذي به صورت گذاشتن و برداشتن روي پوست استفتده كنيد و از يك دستمال چند بار استفاده نكنيد.
2- به هيچ وجه ندويد وفعاليت سنگين بدني انجام ندهيداين كار باعث جذب بيشتر گاز توسط ريه مي شود و به جاي آن به سطوح بالاتر از زمين برويد.
3- آتش روشن كردن بزرگ بسيار سودمند است پس ژل آتش زنه همراهتان باشد چون حرارت بالايي توليد مي كند اما آتش هاي كوچك فايده ايي ندارند چون دماي تخريب اين گاز بيش از350 درجه سلسيوس است و15دقيقه در اين
دما طول مي كشد تا به تخريب كامل برسد پس بي خود فندك روشن نكنيد.
4- از دستمالي آغشته به آب +يك اسيد ملايم (مثل سركه يا آبليمو يا نوشابه ي مشكي به دليل داشتن اسيد فسفريك خوراكي) براي گرفتن جلوي دهانتان استفاده كنيد اين گاز به اسيد حساس است.
5- به هيچ وجه از فرآورده هاي گاز دار مثل نوشابه ماالشعير و...استفاده نكنيد فقط از آب استفاده كنيد.
6- زير آفتاب به طور مداوم نايستيد و از كشيدن لباس روي سر خود خودداري نماييد.
7- از پمادهاي ضدالتهاب مخصوصا زينك اكسايد و يا كالامين دي يا بتامتازون استفاده نكنيد (ديروز يك پرستار به صورت خانمي زينك زد كه باعث سوختگي شديد او شد).
8- مرتبا پلك بزنيد وحدالامكان از اشك مصنوعي استفاده كنيدوآن را به درون چشم خود بريزيد وبه هيچ وجه چشمان خود را نماليد.
9- براي شستشوي چشم يا پوست فقط از آب سرد(آب گرم مضر است) استفاده كنيد براي چشم 3تا6 دقيقه وبراي پوست 15 تا 20 دقيقه به هيچ وجه از هيچ ماده شوينده استفاده نكنيد همانطور كه گفتم اين ماده چربي دوست است و مانند گازهاي اشك آور معمول شستن پوست با شير و ماست نه تنها كمكي نمي كند بلكه باعث بدتر شدن موضع مي شود.
10- اگر سوزش پوستتان زياد است از كمپرس آب سرد استفاده كنيد.
11- اين گاز به شدت موجب خشكي مخاط گوارشي مي شود در مواردي مي توان از شربت آلومينيم ام جي اس استفاده كرد اما حدس مي زنم اين ماده به اين شربت تاثير عكس داشته باشد مگراينكه قبل از زدن گاز از آن بخوريد تا ديواره ي مخاط را بپوشاند اما بعد از تنفس گاز احتمالا اثر سو داشته باشد.
12- در صورت تنگي نفس از اسپري سالبوتامول استفاده كنيد.
و آخرين نكات:
از هيچ مسكن و بي حس كننده ايي جز بروفن استفاده نكنيد و در صورت مراجعه به اورژانس فقط از دكتر نظر خواهي كنيد و اگر علايم بالا را داشتيد حتما بگوييد كه از پمادهاي ضدالتهاب استفاده نكند راستي اين گاز به گاز ترس نيز مشهور است چون ابتدا مصدومان را به شدت مي ترساند اما خوشبختانه نيم عمر تاثير آن كمتر از نيم ساعت است بعد از يكساعت كلا حذف ميگردد.
۱۳۸۸ تیر ۲۷, شنبه
ادامه شرایط بحرانی و فرسودگی سیستم مدیریت بحران
سایت آینده نیوز در تهران:
تداوم شرایط غیرعادی در جامعه موجب تردید بویژهدر فعالیت‌های اقتصادی می شود. با گذشت یک ماه از انتخابات ریاست جمهوری، کماکان مدیریت کشور به ویژه در تهران، به شرایط عادی باز نگشته و تحت شرایط خاص امنیتی اداره میشود. در شرایط غیرعادی امنیتی، بسیاری از اختیارات و وظایف دستگاه‌های مسئول، از آنها سلب و به یک مدیریت متمرکز امنیتی سپرده میشود، امری که طی یک ماهه گذشته در تهران شاهد آن بوده‌ایم. این تصمیم که برای تسریع و تمرکز مدیریت درشرایط بحرانی گرفته میشود، اگر چه میتواند برای چند روز کارآمد باشد، اما طولانی شدن آن میتواند به فرسودگی سیستم مدیریت بحران و سرانجام اقدامات شتاب زده و کارشناسی نشده درحوزه‌های گوناگون منجرشود.
۱۳۸۸ تیر ۲۵, پنجشنبه
بیانیه موسوی درخصوص شرکت در گردهمايی روز جمعه علیه کودتاچیان
به گزارش قلم نیوز، میرحسین موسوی درخصوص شرکت وی در نماز جمعه این هفته تهران بیانیه ای صادر کرد.
متن کامل بیانیه موسوی به این شرح است:
به نام خدا و با تقدیم سلام متقابل
از آنجاکه اکیداً پاسخ به دعوت همدلان وهمراهان درراه صیانت از حقوق مشروع زندگی آزاد و شرافتمندانه را بر خود واجب میدانم، روز جمعه مورخ 26/04/88 در میان صف های شما حاضر خواهم شد.
تمسک به حبلُ المَتین ایمان و قرار گرفتندر حِصن امن الهی که این دعوت شما متضمن آناست بهترین طریق وصول به آزادی های به ناحق مسلوب شده از ماست.
با تقدیم احترام
برادر شما میرحسین موسوی
24/ 04/ 88
۱۳۸۸ تیر ۱۹, جمعه
گزارشی از اعتراضات و درگیریهای 18 تیر در تهران
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
از ساعت 4 بعد از ظهر نيروهاي گارد و ضدشورشو بسيج و لباس شخصي باتوم به دست در خيابانهاي اصلي و ميدان هاي اصلي شهر مستقر شدهبودند .حتي در جلوي مترو و داخل مترو نيزنيروهاي گارد ويژه حضور داشتند.چندين هليكوپتر بر بالاي سر جمعيت در ميدان هاي اصليمانند ازادي و انقلاب و ولي عصر حركت ميكرداز سمت آزادي به ميدان انقلاب به فاصلههاي كمي نيروهاي گارد ايستادهبودند.خيابان توحيد توسط نيروها بسته شدهبود جمعيت تقريبا هزار نفري كه از ازادي وشهرك غرب به سمت انقلاب حركت مي كردند درحاليكه شعار مرگ بر ديكتاتور مي دادندمجبور شدند مسير خود را تغيير بدهند و بهسمت ازادي حركت كنند .تعدادي نيز از كوچهها و خيابان هاي فرعي خود را به سمت انقلابرساندند.ميدان انقلاب به خصوص در جلو درباصلي دانشگاه تهران مملو از نيروهاي گاردو بسيج و لباس شخصي بود و هر نيم ساعت حدود50 نيروي گارد را با ماشين به ميدان انقلابمي اوردند و در انجا مستقر مي كردند.نيروهاي گارد به مغازه هايي كه باز بودحمله مي كردند و فروشنده را وادار به بستنمغازه مي كردند تا جلوي پناه دادن مردم رابگيرند.و3 مغازه دار را بازداشت و درحاليكهبا ضربات باتوم به جانشان افتاده بودندآنها رابه داخل ماشين بردند.اتحاد مردم بسيار عالي بود هر نيروي گارديكه فردي رو دستگير مي كرد مردم به سمت اوحمله مي كردند و در چند مورد توانستند مردمرو از دست نيروهاي گارد نجات بدهند.با اينوجود تعداد زيادي مورد ضرب و شتم قرارگرفتند و نزديك به 50 نفر در اطراف میدانانقلاب بازداشت شدند..مردم با هر حمله آنهاشعار مرگ بر ديكتاتور و مرگ بر خامنه اي ومرگ بر احمدي نژاد و مجتبي بميري رهبري رونبيني، نترسيد نترسيد ما همه با هم هستيمرا سر مي دادند . در مقابل دانشگاه تهراننيز عده اي از جوانان شعار دانشجوي زندانيآزاد بايد گردد را فرياد مي زدند .درگيريها از ميدان اصلي انقلاب به خيابان هايفرعي انقلاب مانند خيابان كارگر وجمالزاده و 16 آذر، فروردين هم كشيد شد.ساعت 8:20 نيروهاي گارد موتور سوار از سمتولي عصر و خيابان وصال به سمت جمعيت واقعدر ميدان انقلاب يورش اوردند.و مردم چه زنو چه مرد با پرتاب آجرو به آتش كشيدنلاستيك و سطل هاي زباله انها رو مجبور ميكردند كه عقب بكشند در ميدان انقلاب دوموتور نيروهاي گارد توسط مردم به آتشكشيده شد.جمعيت آنقدر زياد بود كه نيروهاي گارد وضد شورش براي مقابله با جمعيت از گاز اشكآور استفاده مي كردند و مردم با آتش زدنسطل هاي زباله در وسط خيابان به مقابله باگاز اشك آور مي پرداختند.هر كس از داخلاتومبيل شعار مي داد نيروهاي بسيج و گاردبه طرف او يورش مي بردند و شيشه هاياتومبيل را خرد مي كردند.اين درگيري ها ازخيابان آزادي تا انقلاب و ولي عصربا وجودتاريكي هوا همچنان ادامه دارد و از ساعت 10شب مردم در خيابان ها و پشت بام ها شعارالله اكبر و مرگ بر ديكتاتور را سر مي دهندو همچنان فرياد ها بلند است.
18 تیر 1388 برابر با 9 ژولای 2009
۱۳۸۸ تیر ۱۶, سه‌شنبه
حکایت آن پادشاه که گوزیدن را ممنوع کرد
در گذشته های دور پادشاهی بیگانه بر سرزمین مادری مسلط شد. او بد خواه و در عین حال زیرک بود. و وزیری داشت از خودش بسی بد خواه تر و زیرک تر. به او امر کرد که راهی بیاب تا بر روح و جان این مردمان مسلط شوم بدون آنکه بفهمند و اعتراضی بکنند. وزیر تفکری کرد و طوماری بنبشت و به جارچیان داد تا در سراسر شهرها و دیهات ها بخوانند. قوانین جدید اعتقاد به دین قدیم و سواد آموزی را غیر قانونی اعلام کرد. و مالیاتها را به سه برابر افزایش داد. شب زفاف عروس از آن شاه بود و ارزش جان مردمان به اندازه چهارپایان کشور همسایه که موطن اصلی شاه بود اعلام شد. هر گونه اعتراض و مخالفت با این قوانین مجازات مرگ داشت و در نهایت طبق این قوانین گوزیدن و چسیدن هم ممنوع اعلام شد.
پادشاه گفت: ای وزیر این همه فشار آنان را به شورش وا خواهد داشت و مگر قرار نبود انقلاب مخملی کنیم؟ وزیر گفت: نگران نباشید اعلیحضرت. به بند گوزیدن دقت نفرمودید. همان سوپاپ اطمینانیست که انرژی اعتراضشان را خالی کنند.
و چنین شد که وزیر گفت. مردم لب به اعتراض گشودند که این ظلمی آشکار است. این طبیعی است که پادشاه بخواهد مردم را به دین خودش در آورد و یا سواد خواندن آنان را بگیرد. همچنین افزایش مالیات همیشه مطلوب شاهان بوده و مالکیت در شب زفاف هم رسمی قدیمیست. و بی ارزش بودن جان ما در مقابل جان مردمان همسایه هم از وطن پرستی شاه است اما دیگر منع چسیدن و گوزیدن خیلی زور است. و تازه مگر پادشاه می تواند در تمام مستراح های این سرزمین نگهبان بگمارد. آنان که باسواد تر بودند داد سخن دادند که تازه جانم خالی نمودن باد روده برای سلامت مفید است و هیچ قبحی در آن نیست. و اینان متحجرانی بیش نیستند که سرشان را در تنبان خلایق فرو می کنند. با کلی کیف به خاطر این تفسیر علمی و کلمه متحجر سر تکان می دادند و خودشان را روشنفکر می نامیدند. وگفتند تازه مگر خود شاه نمی گوزد. جک های بسیاری ساختند در مورد شاه که از فرط نگوزیدن ترکیده, یا برای کنترل بر روده اش چوب پنبه به ماتحتش فرو کرده, یا مثل سگ بو کشان دماغش را به سوراخ کون مردم می چسباند واینها را برای هم اس ام اس کردند و کلی خندیدند.نگهبانان حکومت در سراسر سرزمین پخش شدند تا اجرای قوانین را تضمین کنند. هر از چند گاهی بی خبر به مستراح ها یورش می بردند و افراد گوزو را دستگیر می کردند و به منکرات می بردند. اما مردم همچنان به چسیدن و گوزیدن در خفا ادامه می دادند و این صداهای بویناک روده شان را اعتراضی عظیم به حکومت می دانستند. مردم به صحراها می رفتند و می گوزیدند. در کوچه های شهر نگاهی به این ور و آنور می انداختند و پیفی می دادند. حتی مهمانی های زیر زمینی می گرفتند لوبیا می خوردند و گروپ گوز راه می نداختند. بعد از مدتی دیگر کسی آن ماجرای منع سواد و دین اجباری و کاپیتولاسیون و عروس دزدی و مالیات را به خاطر نیاورد و همگان سعی کردند از این آخرین حق بدیهی خوشان دفاع کنند. و در همین احوال پادشاه و وزیرش در قصر قهقهه سر می دادند که چه زیرکانه مردمان را در بخارات اسیدی خودشان غرق کرده و همگان را گوزو کرده اند.
پادشاه گفت: ای وزیر این همه فشار آنان را به شورش وا خواهد داشت و مگر قرار نبود انقلاب مخملی کنیم؟ وزیر گفت: نگران نباشید اعلیحضرت. به بند گوزیدن دقت نفرمودید. همان سوپاپ اطمینانیست که انرژی اعتراضشان را خالی کنند.
و چنین شد که وزیر گفت. مردم لب به اعتراض گشودند که این ظلمی آشکار است. این طبیعی است که پادشاه بخواهد مردم را به دین خودش در آورد و یا سواد خواندن آنان را بگیرد. همچنین افزایش مالیات همیشه مطلوب شاهان بوده و مالکیت در شب زفاف هم رسمی قدیمیست. و بی ارزش بودن جان ما در مقابل جان مردمان همسایه هم از وطن پرستی شاه است اما دیگر منع چسیدن و گوزیدن خیلی زور است. و تازه مگر پادشاه می تواند در تمام مستراح های این سرزمین نگهبان بگمارد. آنان که باسواد تر بودند داد سخن دادند که تازه جانم خالی نمودن باد روده برای سلامت مفید است و هیچ قبحی در آن نیست. و اینان متحجرانی بیش نیستند که سرشان را در تنبان خلایق فرو می کنند. با کلی کیف به خاطر این تفسیر علمی و کلمه متحجر سر تکان می دادند و خودشان را روشنفکر می نامیدند. وگفتند تازه مگر خود شاه نمی گوزد. جک های بسیاری ساختند در مورد شاه که از فرط نگوزیدن ترکیده, یا برای کنترل بر روده اش چوب پنبه به ماتحتش فرو کرده, یا مثل سگ بو کشان دماغش را به سوراخ کون مردم می چسباند واینها را برای هم اس ام اس کردند و کلی خندیدند.نگهبانان حکومت در سراسر سرزمین پخش شدند تا اجرای قوانین را تضمین کنند. هر از چند گاهی بی خبر به مستراح ها یورش می بردند و افراد گوزو را دستگیر می کردند و به منکرات می بردند. اما مردم همچنان به چسیدن و گوزیدن در خفا ادامه می دادند و این صداهای بویناک روده شان را اعتراضی عظیم به حکومت می دانستند. مردم به صحراها می رفتند و می گوزیدند. در کوچه های شهر نگاهی به این ور و آنور می انداختند و پیفی می دادند. حتی مهمانی های زیر زمینی می گرفتند لوبیا می خوردند و گروپ گوز راه می نداختند. بعد از مدتی دیگر کسی آن ماجرای منع سواد و دین اجباری و کاپیتولاسیون و عروس دزدی و مالیات را به خاطر نیاورد و همگان سعی کردند از این آخرین حق بدیهی خوشان دفاع کنند. و در همین احوال پادشاه و وزیرش در قصر قهقهه سر می دادند که چه زیرکانه مردمان را در بخارات اسیدی خودشان غرق کرده و همگان را گوزو کرده اند.
کپی شده از اینترنت
مقایسه وضعیت ایران با اروپای شرقی در رسانه های اتحادیه اروپا
مقایسه وضعیت ایران با اروپای شرقی در رسانه های اتحادیه اروپا
استکهلمیان - آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، روز پنج شنبه دوم ژوئیه در سخنانی حوادث ایران را مشابه برخورد "اشتاتزی" پلیس مخفی آلمان شرقی در دوران تسلط کمونیست ها در این کشور توصیف کرد. مطبوعات اروپا نیز به مقایسه وضعیت امروز ایران با دوران تسلط کمونیسم بر اروپای شرقی پرداخته اند.
اما در اروپای شرقی چه گذشت و چرا صدر اعظم آلمان حوادث ایران را مشابه روند حوادث در کشورهای اروپای شرقی سابق و دیکتاتوریهای برپا شده بر اساس ایدئولوژی در آنها می داند.
خونین ترین حوادث در جریان سرنگونی کمونیسم در اروپای شرقی در رومانی اتفاق افتاد که شاید بیشترین شباهت را با حوادث امروز خیابانهای ایران دارد. نیکولای چائوشسکو تنها رهبر در اروپای شرقی بود که حاضر به پذیرش حکم تاریخ نشد و در برابر جنبش آزادیخواهی ملتش مقاوت کرد و در نتیجه تبدیل به تنها رهبر اروپای شرقی نیز شد که بدنبال سقوط کمونیسم محکوم به اعدام گردید.
نیکولای چائوشسکو دیکتاتور رومانی در سال 1965 از سوی حزب کمونیست به "ریاست جمهوری" این کشور منصوب شد. او بمدت 24 سال خود را بعنوان "رهبری" که مردم رومانی هیچ نقشی در انتخابش نداشتند بر آنان تحمیل کرد. چائوشسکو بمانند هر دیکتاتور دیگری تصور می کرد که شکست ناپذیر است و با اتکا بر نیروی نظامی و نیز پلیس مخفی مخوفش "سکوریتاس" قادر است تا مردمی را که تشنه آزادی اند تا ابد مجبور به پذیرش "رهبری" خود کند.
در دسامبر سال 1989 و در حالیکه نیکولای چائوشسکو در بازدید رسمی از ایران بسر می برد و بعنوان اولین رئیس جمهور یک کشور خارجی بر روی آرامگاه آیت الله خمینی تاج گل نهاده بود مردم شهر "تیمی سوآرا" در رومانی در تظاهراتی صلح جویانه خواستار آزادی و حقوق انسانی خود شدند.
النا چائوشسکو همسر دیکتاتور, و معاون نخست وزیر, در حالیکه چائوشسکو در ایران مشغول یک دیدار رسمی بود در روز 16 دسامبر 1989 دستور کشتار و سرکوب تظاهرکنندگان آزادیخواه شهر "تیمی سوآرا" را صادر نمود. ده ها تن از تظاهرکنندگان آزادیخواه در این سرکوب جان باختند.
چائوشسکو پس از بازگشت از مسافرت رسمی از ایران, ضمن حمایت از کشتار تظاهرکنندگان شهر "تیمی سوآرا" آنان را "خرابکاران خارجی" خواند که "قادر به دیدن پیشرفتهای مردم رومانی نیستند".
چائوشسکو پس از این بیانات به مانند رسم هر سال به همراه همسرش و دیگر سران حکومتش در بالکن قصر ریاست جمهوری رومانی ظاهر شدند تا بمانند 24 سال گذشته سخنانی تهی از حقیقت را برای مردم رومانی بر زبان آورند.
اما در میان شگفتی جهانیان, صدها هزار نفر از مردمی که با در دست داشتن عکسهای چائوشسکو و دیگر سمبلهای حزب کمونیست رومانی جهت شنیدن سخنان "رهبر" در میدان مقابل قصر گرد آمده بودند ناگهان "رهبر" را "هو" کردند و بمانند جرقه ای که به انبار باروت سرایت کرده باشد بسوی قصر ریاست جمهوری هجوم بردند. جهان هنوز مات حرکت مردم رومانی است که با تصاویر چائوشسکو و سمبل های حزب کمونیست رومانی در دستشان تومار حکومت وی را در هم پیچیدند.
نیکولای چائوشسکو و همسرش النا لحظاتی ناباورانه از بالکن قصر شاهد منظره ای بودند که در تصورهیچ کس نمی گنجید. نیروهای امنیتی دیکتاتور به سوی مردم آتش گشودند, اما جلوگیری از خیزش چند صد هزار نفری مردم که دیگر به دروازه های ورودی قصر ریاست جمهوری رسیده بودند با هیچ سلاحی و با هیچ نیروی امنیتی امکانپذیر نبود. چائوشسکو و النا خود را به بام قصر رسانده و با هلیکوپتری در صدد فرار از رومانی بر آمدند. پس از دقایقی پارلمان و کاخ ریاست جمهوری و دیگر نهادهای دولتی به تصرف مردم در آمده بود.
تعدادی از نظامیان رومانی در کنار مردم کشور خود قرار گرفتند و در روز 25 دسامبر سال 1989هلیکوپتر نیکولای چائوشسکو و النا را در حالیکه در حال فرار از کشور بودند توسط جنگده های ارتش مجبور به فرود آمدن در خاک رومانی کردند.
تنها ساعاتی بعد چائوشسکو و همسرش در یک دادگاه مردمی بواسطه سرکوب و کشتار شهروندانی که تنها خواسته شان آزادی بود محاکمه و محکوم به تیرباران شدند. حکم اعدام بلافاصله و در مقابل دوربین های تلویزیونی در شهر مرزی "تارگو ویسته" رومانی به اجرا در آمد. فیلمبردار در لحظات قبل از تیرباران, تصویر را بر روی دستبند طلای گرانبهای همسر رئیس جمهور و صدر هیئت رئیسه حزب "کمونیست" رومانی زوم کرده بود که قبل از تیرباران از پشت بسته شده بود.
دادستان در دادگاه به چائوشسکو گفته بود: "تو بهتر بود در همان ایران باقی می ماندی, جای تو در همان جا بود". صحنه محاکمه و سپس تیرباران دیکتاتور رومانی و مقاومت او و همسرش النا قبل از اجرای حکم از تلویزیون رومانی و دیگر کشورهای جهان پخش شد. نیکولای چائشسکو و النا حتی تا آخرین لحظات قبل از تیرباران قادر به باورکردن این واقعیت نبودند که تومار حکومتشان به این سرعت درهم پیچیده شده است. چائوشسکو تنها مدت کوتاهی قبل از روز اعدامش بعنوان "رئیس جمهور رومانی" میهمان حکومت ایران بود.
جالب توجه است که چائوشسکو دیکتاتور رومانی تنها "رئیس جمهور" جهان بشمار می رود که بواسطه زمان طولانی حکومت دیکتاتوری اش هم میهمان رسمی پادشاه و ملکه ایران در زمان حکومت شاهنشاهی و هم میهمان حکومت اسلامی بوده است.
پس از اعدام نیکولای چائوشسکو تصاویر بازدید رسمی او از ایران بدون سرو صدا از همه جا حذف شد, چون تاج گلی که یک رهبر منفور و معدوم بر آرامگاه آیت الله خمینی قرار داده بود دیگر جز رسوایی دارای ارزش دیگری نبود.
و چنین شد عاقبت دیکتاتوری که سرانجام گرفتار خشم ملت خود گردید. پس از اعدام دیکتاتور نوبت به فرزندان و دیگر حامیان و سرکوب کنندگان خیزش آزادی خواهی رومانی رسید که یکی پس از دیگری به دستهای عدالت سپرده شدند. از جمله "نیکو چائوشسکو" پسر 38 ساله دیکتاتور بواسطه جرائم متعدد در رابطه با نقض حقوق بشر که با سوء استفاده از موقعیت پدرش در دوران حکومت او مرتکب شده بود به 20 سال زندان محکوم شد. او در سال 1992 بواسطه دلایل انسانی و بیماری از زندان آزاد شد و چهار سال بعد در سن 45 سالگی جان سپرد.
پس از اعدام دیکتاتور رومانی و همسرش, فیلم و تصاویری که از فقر, نکبت و گرسنگی مردم این کشور در جهان منتشر شد تاثر دنیایی را برانگیخت.
اینک 20 سال پس از سرنگونی چائوشسکو, مردم رومانی دارای کشوری آزاد و دمکراتیک و از اعضای اتحادیه اروپا هستند.
خصلت جداناپذیر دیکتاتورها که تصور می کنند شکست ناپذیرند و زمانی به خود می آیند که واقعیت از آنان پیشی گرفته است بخشی از تاریخ بشری است. سرنوشت صدام حسین در عراق, چائوشسکو در رومانی, پینوشه در شیلی, هونه کر در آلمان شرقی, فروپاشی اتحاد جماهیر شوری با وجود دیوارهای آهنین و زرادخانه اتمی اش وووو تنها نمونه های کوچکی از پایان غیر قابل اجتناب تعدادی از دیکتاتورهای تاریخ 30 ساله اخیر جهان هستند و بی شک آخرین نمونه ها نیز نخواهند بود.
دیدنی: فیلمی تاریخی از نیکولای چائوشسکو رئیس جمهور رومانی و النا همسرش پس از افتادن به دست مردم و لحظانی پس از اقدام به فرار از رومانی با هلیکوپتر. محاکمه و سپس تیرباران هر دو در شهر مرزی "تارگو ویسته" به جرم سرکوب جنبش آزادیخواهی مردم رومانی.
استکهلمیان - آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، روز پنج شنبه دوم ژوئیه در سخنانی حوادث ایران را مشابه برخورد "اشتاتزی" پلیس مخفی آلمان شرقی در دوران تسلط کمونیست ها در این کشور توصیف کرد. مطبوعات اروپا نیز به مقایسه وضعیت امروز ایران با دوران تسلط کمونیسم بر اروپای شرقی پرداخته اند.
اما در اروپای شرقی چه گذشت و چرا صدر اعظم آلمان حوادث ایران را مشابه روند حوادث در کشورهای اروپای شرقی سابق و دیکتاتوریهای برپا شده بر اساس ایدئولوژی در آنها می داند.
خونین ترین حوادث در جریان سرنگونی کمونیسم در اروپای شرقی در رومانی اتفاق افتاد که شاید بیشترین شباهت را با حوادث امروز خیابانهای ایران دارد. نیکولای چائوشسکو تنها رهبر در اروپای شرقی بود که حاضر به پذیرش حکم تاریخ نشد و در برابر جنبش آزادیخواهی ملتش مقاوت کرد و در نتیجه تبدیل به تنها رهبر اروپای شرقی نیز شد که بدنبال سقوط کمونیسم محکوم به اعدام گردید.
نیکولای چائوشسکو دیکتاتور رومانی در سال 1965 از سوی حزب کمونیست به "ریاست جمهوری" این کشور منصوب شد. او بمدت 24 سال خود را بعنوان "رهبری" که مردم رومانی هیچ نقشی در انتخابش نداشتند بر آنان تحمیل کرد. چائوشسکو بمانند هر دیکتاتور دیگری تصور می کرد که شکست ناپذیر است و با اتکا بر نیروی نظامی و نیز پلیس مخفی مخوفش "سکوریتاس" قادر است تا مردمی را که تشنه آزادی اند تا ابد مجبور به پذیرش "رهبری" خود کند.
در دسامبر سال 1989 و در حالیکه نیکولای چائوشسکو در بازدید رسمی از ایران بسر می برد و بعنوان اولین رئیس جمهور یک کشور خارجی بر روی آرامگاه آیت الله خمینی تاج گل نهاده بود مردم شهر "تیمی سوآرا" در رومانی در تظاهراتی صلح جویانه خواستار آزادی و حقوق انسانی خود شدند.
النا چائوشسکو همسر دیکتاتور, و معاون نخست وزیر, در حالیکه چائوشسکو در ایران مشغول یک دیدار رسمی بود در روز 16 دسامبر 1989 دستور کشتار و سرکوب تظاهرکنندگان آزادیخواه شهر "تیمی سوآرا" را صادر نمود. ده ها تن از تظاهرکنندگان آزادیخواه در این سرکوب جان باختند.
چائوشسکو پس از بازگشت از مسافرت رسمی از ایران, ضمن حمایت از کشتار تظاهرکنندگان شهر "تیمی سوآرا" آنان را "خرابکاران خارجی" خواند که "قادر به دیدن پیشرفتهای مردم رومانی نیستند".
چائوشسکو پس از این بیانات به مانند رسم هر سال به همراه همسرش و دیگر سران حکومتش در بالکن قصر ریاست جمهوری رومانی ظاهر شدند تا بمانند 24 سال گذشته سخنانی تهی از حقیقت را برای مردم رومانی بر زبان آورند.
اما در میان شگفتی جهانیان, صدها هزار نفر از مردمی که با در دست داشتن عکسهای چائوشسکو و دیگر سمبلهای حزب کمونیست رومانی جهت شنیدن سخنان "رهبر" در میدان مقابل قصر گرد آمده بودند ناگهان "رهبر" را "هو" کردند و بمانند جرقه ای که به انبار باروت سرایت کرده باشد بسوی قصر ریاست جمهوری هجوم بردند. جهان هنوز مات حرکت مردم رومانی است که با تصاویر چائوشسکو و سمبل های حزب کمونیست رومانی در دستشان تومار حکومت وی را در هم پیچیدند.
نیکولای چائوشسکو و همسرش النا لحظاتی ناباورانه از بالکن قصر شاهد منظره ای بودند که در تصورهیچ کس نمی گنجید. نیروهای امنیتی دیکتاتور به سوی مردم آتش گشودند, اما جلوگیری از خیزش چند صد هزار نفری مردم که دیگر به دروازه های ورودی قصر ریاست جمهوری رسیده بودند با هیچ سلاحی و با هیچ نیروی امنیتی امکانپذیر نبود. چائوشسکو و النا خود را به بام قصر رسانده و با هلیکوپتری در صدد فرار از رومانی بر آمدند. پس از دقایقی پارلمان و کاخ ریاست جمهوری و دیگر نهادهای دولتی به تصرف مردم در آمده بود.
تعدادی از نظامیان رومانی در کنار مردم کشور خود قرار گرفتند و در روز 25 دسامبر سال 1989هلیکوپتر نیکولای چائوشسکو و النا را در حالیکه در حال فرار از کشور بودند توسط جنگده های ارتش مجبور به فرود آمدن در خاک رومانی کردند.
تنها ساعاتی بعد چائوشسکو و همسرش در یک دادگاه مردمی بواسطه سرکوب و کشتار شهروندانی که تنها خواسته شان آزادی بود محاکمه و محکوم به تیرباران شدند. حکم اعدام بلافاصله و در مقابل دوربین های تلویزیونی در شهر مرزی "تارگو ویسته" رومانی به اجرا در آمد. فیلمبردار در لحظات قبل از تیرباران, تصویر را بر روی دستبند طلای گرانبهای همسر رئیس جمهور و صدر هیئت رئیسه حزب "کمونیست" رومانی زوم کرده بود که قبل از تیرباران از پشت بسته شده بود.
دادستان در دادگاه به چائوشسکو گفته بود: "تو بهتر بود در همان ایران باقی می ماندی, جای تو در همان جا بود". صحنه محاکمه و سپس تیرباران دیکتاتور رومانی و مقاومت او و همسرش النا قبل از اجرای حکم از تلویزیون رومانی و دیگر کشورهای جهان پخش شد. نیکولای چائشسکو و النا حتی تا آخرین لحظات قبل از تیرباران قادر به باورکردن این واقعیت نبودند که تومار حکومتشان به این سرعت درهم پیچیده شده است. چائوشسکو تنها مدت کوتاهی قبل از روز اعدامش بعنوان "رئیس جمهور رومانی" میهمان حکومت ایران بود.
جالب توجه است که چائوشسکو دیکتاتور رومانی تنها "رئیس جمهور" جهان بشمار می رود که بواسطه زمان طولانی حکومت دیکتاتوری اش هم میهمان رسمی پادشاه و ملکه ایران در زمان حکومت شاهنشاهی و هم میهمان حکومت اسلامی بوده است.
پس از اعدام نیکولای چائوشسکو تصاویر بازدید رسمی او از ایران بدون سرو صدا از همه جا حذف شد, چون تاج گلی که یک رهبر منفور و معدوم بر آرامگاه آیت الله خمینی قرار داده بود دیگر جز رسوایی دارای ارزش دیگری نبود.
و چنین شد عاقبت دیکتاتوری که سرانجام گرفتار خشم ملت خود گردید. پس از اعدام دیکتاتور نوبت به فرزندان و دیگر حامیان و سرکوب کنندگان خیزش آزادی خواهی رومانی رسید که یکی پس از دیگری به دستهای عدالت سپرده شدند. از جمله "نیکو چائوشسکو" پسر 38 ساله دیکتاتور بواسطه جرائم متعدد در رابطه با نقض حقوق بشر که با سوء استفاده از موقعیت پدرش در دوران حکومت او مرتکب شده بود به 20 سال زندان محکوم شد. او در سال 1992 بواسطه دلایل انسانی و بیماری از زندان آزاد شد و چهار سال بعد در سن 45 سالگی جان سپرد.
پس از اعدام دیکتاتور رومانی و همسرش, فیلم و تصاویری که از فقر, نکبت و گرسنگی مردم این کشور در جهان منتشر شد تاثر دنیایی را برانگیخت.
اینک 20 سال پس از سرنگونی چائوشسکو, مردم رومانی دارای کشوری آزاد و دمکراتیک و از اعضای اتحادیه اروپا هستند.
خصلت جداناپذیر دیکتاتورها که تصور می کنند شکست ناپذیرند و زمانی به خود می آیند که واقعیت از آنان پیشی گرفته است بخشی از تاریخ بشری است. سرنوشت صدام حسین در عراق, چائوشسکو در رومانی, پینوشه در شیلی, هونه کر در آلمان شرقی, فروپاشی اتحاد جماهیر شوری با وجود دیوارهای آهنین و زرادخانه اتمی اش وووو تنها نمونه های کوچکی از پایان غیر قابل اجتناب تعدادی از دیکتاتورهای تاریخ 30 ساله اخیر جهان هستند و بی شک آخرین نمونه ها نیز نخواهند بود.
دیدنی: فیلمی تاریخی از نیکولای چائوشسکو رئیس جمهور رومانی و النا همسرش پس از افتادن به دست مردم و لحظانی پس از اقدام به فرار از رومانی با هلیکوپتر. محاکمه و سپس تیرباران هر دو در شهر مرزی "تارگو ویسته" به جرم سرکوب جنبش آزادیخواهی مردم رومانی.
۱۳۸۸ تیر ۱۱, پنجشنبه
پیشنهاد؛ اعتراضات را به داخل متروها بکشانید
سؤالاین است که زیر فشار این خفقان، جوان‌هاچطور تظاهرات بکنند (چون مؤثرترین آکسیون فرسایش دهندهٔ کودتاچی‌ها، تظاهرات توی خیابون به شکل پراکنده‌ست به همراه کارهای دیگه). از اونطرف هم تأکید این بندهٔ حقیر این است که به هیچ وجه نباید جون بچه‌ها به خطر بیفته. درواقع تمام هنرباید این باشه که با حداکثر احتیاط این کارانجام بشه. حالا چطوری میشه این رو انجام داد؟ پاسخ این است که از تجربهٔ کشورهای دیگه درس بگیریم. درآرژانتین وقتی در ۱۹۷۶ کودتای نظامی شد و بسیار کودتای خشنی بود، دانشجوها اومدند نوعی تظاهرات به وجود آوردند که بهش می‌گن بلیتز دمانستریشن (Blitz Demonstration). بلیتز یعنی برق‌آسا، فوری. در شطرنج هم بازی‌هایی که طرفین سه تا پنج دقیقه بیشتر وقت ندارند، بهش بازی‌های بلیتز می‌گن. این تظاهرات برق‌آسا یا بلیتز به این نحو هست: (اونموقع اگر دانشجوها رو حکومت کودتای ژنرال‌ها برای تظاهرات می‌گرفت، تیربارون میکردند) کاری که دانشجوها کردند این بود که دسته‌های چهل-پنجاهنفری می‌شدند (شاید اون موقع بیشتر ازدوهزارتا نبودند و مدتی که این تظاهرات روادامه دادند مردم بهشون پیوستند که اون تظاهرات بزرگ غذا و خوراک در سراسرآرژانتین شد که ژنرال‌ها رو کشید پایین) ولی در اون مرحله‌ای که می‌خواستند حضورخودشون رو اعلام بکنند، در دسته‌های چهل پنجاه نفری، تظاهرات واقعاً پنج دقیقه طول می‌کشید. بخصوص در جاهای عمومی که حمل ونقل هستش، مثل ایستگاه‌های مترو، مثل ایستگاه‌های اتوبوس، مثل دهنهٔ بازار،مثل شهرداری‌ها، اداراتی که مردم هستند وجمعیت رفت و آمد داره. بهترین جا جای عمومیه. (درمورد مترو، حکومت آرژانتینی‌ها یک دوره‌ای ناچار شده بود حتی مترو رو تعطیل بکنه و خودش اینطوری کاررو مختل می‌کرد) ولی باید ظرف پنج دقیقه بچه‌ها جمع بشند. حتماً حتماً ازشعارهاشون و فعالیتشون عکس و فیلم بگیرند و اون رو منعکس بکنند، بفرستند برای اینکه متقابلاً برگرده به مردم و روحیه خلق بکنه، شعارهای محوریشون رو همونجا ظرف پنج دقیقه بگن، مثل «نترسین نترسین ما همه با هم هستیم» یا «رأی مارو پس بدین» یا«دولت جنایت میکند، رهبر حمایت میکند» یا «مرگ بر دیکتاتور». به نظر من اینچهار-پنج تا شعار، شاید از بین همهٔ شعارهایی که تکرار شده، مناسب تر باشه ولی هر شعاری رو که خودشون انتخاب میکنند، ظرف پنج دقیقه باید این شعار روبدند و متفرق شند. باید در جاهای مختلف باشه؛ یعنی در یک روز میشه در صد نقطهٔ تهران، همین‌طور هم در شهرستان‌ها، تظاهرات برق‌آسا گذاشت و به این ترتیب نیروهای کودتاچی رو هم دچار سردرگمی وفرسایش و جابجا شدن میکنند و بعد هم با قراری که گذاشتند متفرق بشند.کاری هم که مردم در پشتیبانی ازجوان‌هاشون می‌تونند بکنند، این است که به محض اینکه جوان‌ها این تظاهرات پنج دقیقه‌ای‌شون رو برگزار کردند، با هوراکشیدن یا دست زدن (هرکدوم که کمتر خطر داره یا هردو)، اون جوان‌ها رو دلگرم کنند و بهمحض این هم که سر و کلهٔ مأمورها پیدا شد که دنبالشون بکنند و تعقیبشون بکنند، با یک هوی ساده، زیر لبی حتی با دهن‌های بسته،با یک هومی کشیدن، نارضایتی خودشون روباید ابراز بکنند و درواقع اعصاب اون‌هارو خورد بکنند و فرسایششون بدند.از من پرسیده بودند که اگر تظاهرات بلیتز(Blitz)، تظاهرات برق‌آسا، پنج دقیقه جمع بشیم و پراکنده بشیم، به‌خصوص توی مترواین خطر هست که دوربین داره و قیافه ها شناخته میشه؛ چیکار باید کرد؟ مترو ازاین حیث مشکل داره. چند تا راه‌حل برای این هست. یکی اینکه کافیست هر ایستگاهی رومی‌خواهید انتخاب بکنید، یک روز قبلش نگاه بکنید دوربین‌ها کجاست و سعی کنیدجاهایی بایستید که دوربین نباشه. راه‌حل دوم این است که اگر خطری نداشته باشه، خیلی ساده با یک اسپری میشه یک رنگ روش بپاشی، جلوی دوربین رو مسدود کنی و از کاربندازیش. البته ساده‌ترینش این هست که ازاین ماسک‌های که برای آلودگی و جلوگیری ازسرماخوردگی و … همه میزنند، توی جیب بچه‌هایی که می‌خوان این کار رو بکنند باشه؛ در لحظه‌ای که می‌خوان تظاهرات روشروع بکنند، این ماسک رو روی صورتشون بزنند؛ در نتیجه فقط چشمشون معلومه و به فرض هم که دوربین مترو بگیره، شناسایی نمی‌شند. راههای دیگه هم هست، مثل یک روسری یا دستمال سبز و امثالهم و من مطمئنم که خود شما خیلی راه‌حل‌های بهتری روپیدا می‌کنید. ضمناً تمام مزیت این تظاهرات برق‌آسا درچند نقطه این است که اون گروه و کمیته‌ای که این کار رو انجام می‌ده از همون متروباید استفاده بکنه، جابجا بشه در سطح شهر،برای اینکه نیروهای سرکوبگر نمی‌تونن از طریق مترو جابجا بشند؛ اونها باید باماشین و موتور و اینها در سطح ترافیک جابجا بشند. گروه بره یک نقطهٔ دیگه این کار روبکنه. اگرهم بیاد بیرون از مترو اونجا تظاهراتش رو بکنه برگرده توی مترو، بامترو بره به جای دیگه و این تحرک هست کهخیلی مهمه؛ برای اینکه این تحرک در سطح تهران و شهرستان‌ها میتواند که نیروهای سرکوبگر و نیروهای کودتاچی‌رو کاملاً فرسایش بده. اونها برای اینکه تعدادشون کمه، تعدادشون قطعاً یک پنجاهم و یک صدم شما هم نیست، فقط با ایجاد رعب و وحشت می‌خوان که ساکت بکنند و وقتی ناچار بشند دائماً جابجا شند، دائماً از این سر شهربرند اون سر شهر، از این شهر برند به اونشهر، مطمئن باشید فرسایش پیدا میکنند؛به‌خصوص اینکه اگر دستشون به شما نرسه ومردم هم با تشویق شما و با هو کردن اونها ویا با ادامهٔ شعار، روحیه‌شون رو ضعیف بکنن.
برگرفته از سایت محسن سازگارا
۱۳۸۸ خرداد ۲۸, پنجشنبه
بیانیه کانون نویسندگان درباره رويدادهای خونين اخير
سرانجام، انتخابات نمايشي وغير دموكراتيك خردادماه به خون مردم رنگين شد. فرجام اين سناريوي ضد دموكراتيك چيزي جز اين نمي‌توانست باشد. روزنه‌ي كوچكي مانند اين انتخابات، كه حاكميت ناگزير از گشودن آن بود، كافي بود تا خواسته‌هاي سركوب شده و انباشته‌ي مردم از آن فوران كند و به موجي گسترده بدل شود كه در روزهاي گذشته شاهد آن بوده‌ايم. ما بدون توجه به بازي قدرتي كه ميان نامزدها و جناح‌هاي مختلف ساختار قدرت درجريان است، و جدا از سوداهايي كه گردانندگان نمايش انتخابات در سر دارند، سركوب مردم و به خاك و خون كشيدن جوانان آزادي خواه اين سرزمين را محكوم مي‌كنيم و بر اين باوريم كه تا آزادي بي‌قيد و شرط احزاب، سنديكاها، اتحاديه‌ها وانجمن‌هاي آزاد و مستقل تأمين نشود، تا آزادي انديشه و بيان بي هيچ حصر و استثنا محقق نشود، تا بساط سركوب به طور جدي وكامل برچيده نشود، مشكل مرحله‌ي كنوني تاريخ جامعه‌ي ما حل نخواهد شد.
به سركوب و كشتار مردم پايان دهيد!
به اراده‌ي مردم گردن نهيد!
کانون نویسندگان ایران
26 خرداد 1388
۱۳۸۸ خرداد ۲۶, سه‌شنبه
دستهای رفاقت
قصه ی شهر جادو وقتی جادوگر پیر را نمی شناختیم شروع شد. گفته های مکارانه ی او برما چیره شد و او را محبوب خود پنداشتیم، با امید آنکه راه را برای نیل به آزادی هموار می کند. غافل از این که راهمان را جادوگر دزدیده بود. از همان موقع تا کنون از احساسات و سادگی ما سوء استفاده کرد و ما را با وعده و وعیدها مست و سرخوش ساخت. اینچنین شد که طلسم شدیم و حریق سبز سرزمینمان را به کبریت جنون سپردیم.
وقتی جادوگر بر منبر خون نشست و آزادگی را گردن می زد، انسانیت حراج شد و حس آزادی زنده بگور. پس طلسم بر ما آشکار می شد، آن روز مثل همیشه بود که منبر جادوگر پیر با صدای فریاد شده ی فرزندان شهر به لرزه افتاد... جادوگر رسواتر از هر روز...
اما هنوز هم پای گلدسته های آزاد صداها اعدام می شوند و جادوگر پیر استبداد همچنان به خود غره است و نمی داند از عظمت تا استهزا تنها یک قدم فاصله است و با گستاخی تمام سعی در حفظ تاریکی شهر دارد.
حال طلسم جادوگر رسوا باید با دستهای من و تو بشکند، تنها با دستهای رفاقت است که وحشت در تاریکی کشته می شود و این قصه ی آشنا فقط با اعتماد دست های من و تو پایانی حقیقی و خوش خواهد داشت و آفتاب آزادی را به شهر جادو می افکند.
وقتی جادوگر بر منبر خون نشست و آزادگی را گردن می زد، انسانیت حراج شد و حس آزادی زنده بگور. پس طلسم بر ما آشکار می شد، آن روز مثل همیشه بود که منبر جادوگر پیر با صدای فریاد شده ی فرزندان شهر به لرزه افتاد... جادوگر رسواتر از هر روز...
اما هنوز هم پای گلدسته های آزاد صداها اعدام می شوند و جادوگر پیر استبداد همچنان به خود غره است و نمی داند از عظمت تا استهزا تنها یک قدم فاصله است و با گستاخی تمام سعی در حفظ تاریکی شهر دارد.
حال طلسم جادوگر رسوا باید با دستهای من و تو بشکند، تنها با دستهای رفاقت است که وحشت در تاریکی کشته می شود و این قصه ی آشنا فقط با اعتماد دست های من و تو پایانی حقیقی و خوش خواهد داشت و آفتاب آزادی را به شهر جادو می افکند.
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
۱۳۸۸ خرداد ۲۰, چهارشنبه
Iran: Highlights från mullorna "valet TV debatten (del 2)
Tisdagen den 09 juni 2009
NCRI - TV-debatter mellan mullorna "presidentkandidaterna där mullorna" hemligheter avslöjades, är en vändpunkt i regimens ökande interna feuding och ett förödande slag mot sin helhet. Upptrappningen av stridigheter och upptäcka interna hemligheter regimen har djupt oroade mullorna "högste ledare Ali Khamenei.
Han tillät de debatter mellan kandidater - godkänd av honom eller henne personligen - i ett försök att värma upp redan bojkottat bluff valet. Det var en felbedömning och en klumpig imitation av valkampanjer i andra länder. På medeltida regim med inte plats för sådana debatter, händelse var ett slag mot sin helhet innan gynnar den ena eller den andra kandidaten.
Följande är höjdpunkterna från Ahmadinejad-Karoubi debatten om den 6 juni 2009:
Karoubi:
• Jag tror att om Ahmadinejad hade behandlats i en förnuftig, rationell och beräknas sätt sedan han tillträdde, reaktionen från högt rankade tjänstemän inte hade så det är nu.
• Din centralbank sade att inflationen var ungefär 25 procent men plötsligt, två dagar sedan du sänkte det till 14 procent med hjälp av märkliga beräkningar.
• Du ger oss siffror som om landet blomstrar, men experterna säger att arbetslösheten har ökat. Jag måste tillägga att experterna säga motsatsen till alla de siffror han [Ahmadinejad] presenterat för oss.
• Ahmadinejad har gett ett lån på 40 miljarder Tomans till Mahsouli som själv är en miljardär. De relevanta handlingarna om detta finns tillgängliga.
• Den högsta revisionsorganen domstol rapporter om att en miljard kronor har förlorats. Du [Ahmadinejad] sade att det har varit ett misstag men de sa nej så är inte fallet och en miljard dollar har försvunnit.
• Du säger att du har besökt 100 länder och de har bett om din modell att styra landet. Tala om för oss om din modell är vi vilja veta om det ... Vänligen namn 20 av dessa länder.
Ahmadinejad:
• Du accepterade 300 miljoner Tomans [från Shahram Jazayeri ....]. Du är en politiker. Varför du inte fråga honom vad pengarna gick till och varför han ska ge dig de pengarna?
• När du [Karoubi] var ansvarig för Martyr stiftelse du byggt fängelser där och fängslade personer och de [intagna] var slagen ... Visste du har tillåtelse från Imam [Khomeini] eller chefen för rättsväsendet för detta?
NCRI - TV-debatter mellan mullorna "presidentkandidaterna där mullorna" hemligheter avslöjades, är en vändpunkt i regimens ökande interna feuding och ett förödande slag mot sin helhet. Upptrappningen av stridigheter och upptäcka interna hemligheter regimen har djupt oroade mullorna "högste ledare Ali Khamenei.
Han tillät de debatter mellan kandidater - godkänd av honom eller henne personligen - i ett försök att värma upp redan bojkottat bluff valet. Det var en felbedömning och en klumpig imitation av valkampanjer i andra länder. På medeltida regim med inte plats för sådana debatter, händelse var ett slag mot sin helhet innan gynnar den ena eller den andra kandidaten.
Följande är höjdpunkterna från Ahmadinejad-Karoubi debatten om den 6 juni 2009:
Karoubi:
• Jag tror att om Ahmadinejad hade behandlats i en förnuftig, rationell och beräknas sätt sedan han tillträdde, reaktionen från högt rankade tjänstemän inte hade så det är nu.
• Din centralbank sade att inflationen var ungefär 25 procent men plötsligt, två dagar sedan du sänkte det till 14 procent med hjälp av märkliga beräkningar.
• Du ger oss siffror som om landet blomstrar, men experterna säger att arbetslösheten har ökat. Jag måste tillägga att experterna säga motsatsen till alla de siffror han [Ahmadinejad] presenterat för oss.
• Ahmadinejad har gett ett lån på 40 miljarder Tomans till Mahsouli som själv är en miljardär. De relevanta handlingarna om detta finns tillgängliga.
• Den högsta revisionsorganen domstol rapporter om att en miljard kronor har förlorats. Du [Ahmadinejad] sade att det har varit ett misstag men de sa nej så är inte fallet och en miljard dollar har försvunnit.
• Du säger att du har besökt 100 länder och de har bett om din modell att styra landet. Tala om för oss om din modell är vi vilja veta om det ... Vänligen namn 20 av dessa länder.
Ahmadinejad:
• Du accepterade 300 miljoner Tomans [från Shahram Jazayeri ....]. Du är en politiker. Varför du inte fråga honom vad pengarna gick till och varför han ska ge dig de pengarna?
• När du [Karoubi] var ansvarig för Martyr stiftelse du byggt fängelser där och fängslade personer och de [intagna] var slagen ... Visste du har tillåtelse från Imam [Khomeini] eller chefen för rättsväsendet för detta?
۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۸, دوشنبه
دستهای رفاقت
قصه ی شهر جادو وقتی جادوگر پیر را نمی شناختیم شروع شد. گفته های مکارانه ی او برما چیره شد و او را محبوب خود پنداشتیم، با امید آنکه راه را برای نیل به آزادی هموار می کند. غافل از این که راهمان را جادوگر دزدیده بود. از همان موقع تا کنون از احساسات و سادگی ما سوء استفاده کرد و ما را با وعده و وعیدها مست و سرخوش ساخت. اینچنین شد که طلسم شدیم و حریق سبز سرزمینمان را به کبریت جنون سپردیم.
وقتی جادوگر بر منبر خون نشست و آزادگی را گردن می زد، انسانیت حراج شد و حس آزادی زنده بگور. پس طلسم بر ما آشکار می شد، آن روز مثل همیشه بود که منبر جادوگر پیر با صدای فریاد شده ی فرزندان شهر به لرزه افتاد... جادوگر رسواتر از هر روز...
اما هنوز هم پای گلدسته های آزاد صداها اعدام می شوند و جادوگر پیر استبداد همچنان به خود غره است و نمی داند از عظمت تا استهزا تنها یک قدم فاصله است و با گستاخی تمام سعی در حفظ تاریکی شهر دارد.
حال طلسم جادوگر رسوا باید با دستهای من و تو بشکند، تنها با دستهای رفاقت است که وحشت در تاریکی کشته می شود و این قصه ی آشنا فقط با اعتماد دست های من و تو پایانی حقیقی و خوش خواهد داشت و آفتاب آزادی را به شهر جادو می افکند.
وقتی جادوگر بر منبر خون نشست و آزادگی را گردن می زد، انسانیت حراج شد و حس آزادی زنده بگور. پس طلسم بر ما آشکار می شد، آن روز مثل همیشه بود که منبر جادوگر پیر با صدای فریاد شده ی فرزندان شهر به لرزه افتاد... جادوگر رسواتر از هر روز...
اما هنوز هم پای گلدسته های آزاد صداها اعدام می شوند و جادوگر پیر استبداد همچنان به خود غره است و نمی داند از عظمت تا استهزا تنها یک قدم فاصله است و با گستاخی تمام سعی در حفظ تاریکی شهر دارد.
حال طلسم جادوگر رسوا باید با دستهای من و تو بشکند، تنها با دستهای رفاقت است که وحشت در تاریکی کشته می شود و این قصه ی آشنا فقط با اعتماد دست های من و تو پایانی حقیقی و خوش خواهد داشت و آفتاب آزادی را به شهر جادو می افکند.
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم
۱۳۸۸ اردیبهشت ۹, چهارشنبه
روز کارگر؛ فراخوان جنبش ملی ما هستيم
در آستانه روز جهاني كارگر ،روز معلم و روزملي خليج فارس و به منظور پشتيباني ازجنبشهاي كارگران و معلمان ودر اعتراض بهگراني افسارگسيخته تظاهرات سراسري ساعتشش 6 پس از نيم روز پنج شنبه دهم ارديبهشتماه ، در تمامي شهرهاي ايران برگزار خواهدشد.از همه مردم ايران ،كارگران گرانقدر،آموزگاران ارجمند و هواداران جنبش مليماهستيم دعوت مي گردد تا در اين اعتراض مليكه فرصتي استثنايي براي اعلام موجوديت ملتايران است در محلهاي اعلام شده در هر شهرحضور به هم رسانند.
براي دريافت اطلاعات بيشتر به سايت جنبش ملي ما هستيم (www.ch1.cc) مراجعه فرماييد.
۱۳۸۸ فروردین ۱۱, سه‌شنبه
به یاد از امیدرضا میرصیافی
کميته گزارشگران حقوق بشر
نامه عباس خرسندی از زندان اوین
وقتی فقط یک ماه با او زندگی کردم . زمانکوتاهی بود . اما حکایتی تلخ و طولانی ازغمی جانکاه با خود داشت . واقعیتی که میتواند سرگذشت اسفناک مردمان ایرانی در اینسرزمین باشد . سرزمینی زخم خورده که درد وغم مشترک تمامی جوانان خود را بر شانه هایکهن خود به دوش می کشد و آنان را به سویطلوع آرزوها، آنجا که امیدمیرصیافی نگاهشرا به آن دوخته بود رهنمون می سازد .آرزوهای امید در زندان سرنوشتش به بندکشیده شد تا امید نسلش و نسلهای جوان آیندهبارور گردند و حیات و زندگی، دگرباره بربستر امنیت و صلح و آرامش به جریان در آید .مرگ امیدرضا غم انگیز است. اما واقعیتدارد. حادثه ای است که از بی عدالتی هاسرچشمه گرفته است. بی عدالتی که ریشه درقانون شکنی و خشونت بی حد و مرز دارد . امیدجوانی بود که ذوق و عشقش را با هنر و موسیقیدرآمیخته بود تا با عشق سرود موسیقیبخواند . عشقی که دینش بود . دین شیعی و عشقیکه او را به مقابله با ظلم زمانه کشاند . آنگونه که مدعیان ، دیگر نتوانند در حصار وپرده حجاب آن، خود را از آسیب بی عدالتیهایی که مرتکب می شوند محفوظ دارند .امید همواره درحال نیایش بود . شاید برایکسانی که دل درگرو عشق ندارند ارتباطموسیقی با خدا گناهی عظیم و نابخشودنیباشد . اما او از موسیقی و خدا می گفت . او میگفت موسیقی و صوت خوش، هنر زیبای آفریدگاراست. از زمزمه باد تا صدای بارانش، ازهمهمه پر آواز طبیعت تا صوت خوش کلامقرآنش، از موسیقی بی کلام تا نوای ساز و نیکه ترجمان عواطف انسانی است. اینها همه هنراست. هنری که بخش مهمی از فلسفه هستی را درسرزمین مقدسمان شکل داده است .پس از بیست و پنج روز وقتی در آخرین دوشنبهسال 78 امیدرضا از اولین و آخرین ملاقاتحضوری با خانواده اش برگشت بسیار شادمانبود. از دیدار اعضای خانواده اش گفت . تسبیحرنگارنگی بر گردنش بود که هدیه خواهرش بهاو بود و حاضر نبود آن را با هیچ چیز عوضکند.به رسم سنت و اعتقاد مذهبی برای حفاظتوی از بلایا و مصیبتهای زمانه، خانواده اشدعا نوشته ای برایش آورده بودند . اینهاهدایای گرانبها و عیدی خانواده اش به اوبودند.از نظر من اینها سنت و باور مذهبیاست. اما امیدرضا با پذیرش تمام این سنتهاو باور ها بود که در جستجوی آزادی برای همنسلهای خود بود. او حضور دین در عرصه سیاسترا موجب خسران دین و جایگاه آن را هم برایخود و هم برای دیگران، خاص می دانست و ازهمین منظر ارتباط با خدای خویش را بی واسطهمی خواست .امیدرضا برای اثبات خویش دست از تلاش برنداشت . او معتقد بود این قاضی است کهاشتباه می کند و در متقاعد کردن آنها نامهها نوشت. نامه هایش را با عبارت "به نام حق"آغاز می کرد. نامه ای شکوه آمیز برای آیتالله شاهرودی نوشت و از قاضی شعبه پانزدهدادگاه انقلاب شکایت کرد. نامه ای هم برایقاضی حداد نوشت. در نامه ای به رهبر جمهوریاسلامی، پاسخی دریافت کرد با این عبارت :"اقدامی ندارد" . خانواده اش درتمام روزهایماه اسفند 78 در راهروهای دادگاه انقلابسرگردان بودند و رنجها کشیدند. اما هیچ کساز میان حکام قضایی فریاد آنها را نشنید.دادگاهها همه شبیه به هم هستند، بدوندفاع، بدون هیئت منصفه و کاملا صوری وتشریفاتی . امیدرضا اعتراضش را، مبنی برنادیده گرفتن حق تجدید نظر هم از طریقخانواده اش و هم وکیلش اعلام کرد. حقی کهبارها و برای دیگر متهمان هم به آسانی زیرپا گذاشته شد. برای امید رضا دو پروندهتشکیل داده بودند . در یکی دو و نیم سالمحکومیت قطعی و دیگری در حال رسیدگی .ظاهرا قصد بر محکومیت سالها زندان برای ویبوده است و او این را به خوبی می دانست.صبح روز 28 اسفند، امیدرضا در هم شکست. فشارروانی انتظار،حاصل از بلاتکلیفی قانونی واعمال خشونت و تخریب روانی وی با احکامسنگین، او را از پای در آورد. در ساعت 11 صبححادثه ای تلخ اتفاق افتاد. هنگامی که او رادر آمبولانس زندان قرار دادیم چشمانش بیفروغ بود. ساعاتی بعد تمام انتظارش بهپایان رسید. جوانی که تنها در روزهای پایانعمر کوتاهش دریافت که مقهور قدرت و خشونتیشده است که مرزهایش را گم کرده است. ایندانش، بسیار بدیهی در علم سیاست است کهدولتها اولین ناقضین قوانینی هستند که خودآن را وضع می کنند. هرچه وسعت دایره دولتهابیشتر باشد امکان زیر پا گذاشتن حقوقشهروندان و قوانین بیشتر می شود. محکومیتهای سنگین غیرقضایی و غیرحقوقی برایزندانیان سیاسی و مدنی پایمال کردن حقوقآنهاست که در طی دوسال گذشته به شکل گستردهای صورت گرفته است و نشان از عدم استقلالقوه قضاییه از مراکز متعدد قدرت دارد.به نظر می رسد عدم وجود قانون درموردفعالان سیاسی و مدنی در قوه قضاییه کشور وعدم حساسیت جامعه نسبت به بی قانونی در اینمورد هزینه های سنگینی را متوجه زندانیانسیاسی و مدنی کرده است که در آنها تماماقشار اجتماعی حضور دارند. از جملهروزنامه نگاران، فعالان اتحادیه هایکارگری و سندیکاهای کارگری، فعالاندانشجویی، اساتید دانشگاهها و محققانکشور، هنرمندان مستقل و وابسته به نهادهایهنری، فعالان جامعه مدنی، وبلاگ نویسانهنری و غیرهآیا باز هم در آینده شاهد چنین حوادثجانگذازی خواهیم بود ؟ زمان، پذیرش یاتمرد از قواعد اجتماعی و انسانی و شاهدرویدادهای تاریخ خواهد بود .به یاد عزیزم که همیشه در قلبم خواهد ماند.
هم بند امیدرضاعباس خرسندی
۱۳۸۸ فروردین ۶, پنجشنبه
قتل وبلاگ نویس ایرانی؛ بیاینه کانون وبلاگ نویسان ایران
کانون وبلاگ نویسان ایران قتل وبلاگنویس ایرانی امیدرضا میرصیافی را درزندانمحکوم میکند
بنا بر اخبار رسیده آقای امید رضامیرصیافی 28 ساله و نویسنده وبلاگ روزنگاردر روز چهارشنبه 28 اسفند ماه برابر با 18مارس جان خود را در زندان اوین از دست داد.آقای میرصیافی تنها به جرم ابراز عقایدخود در وبلاگ روزانه اش به دو سال ونیم حبسمحکوم شده بود. طبق گزارش یک پزشک زندانی(دکتر حسام فیروزی) آقای میرصیافی با وضعبسیار وخیم جسمی به بهداری زندان منتقل شد.اما مسئولین زندان علیرغم هشدار و درخواست دکتر فیروزی از معالجه و انتقال اوبه بیمارستان خودداری کردند و عملا موجباتمرگ زودهنگام او را فراهم کردند.در همین ماه یک زندانی سیاسی دیگر به نامآقای امیر حشمت ساران به طور ناگهانی درزندان رجایی شهر کرج فوت کرد. در این زندانداروهای زندانیان به صورت پودر شده ومخلوط به آنان داده میشود. شادوران حشمتساران نسبت به علائم مسمومیت در برابر اینپودرها هشدار داده بود.کانون وبلاگ نویسان ایران فقدان آقایامیدرضا میرصیافی را به خانواده ایشان وعموم وبلاگ نویسان تسلیت میگویدکانون وبلاگ نویسان ایران دولت جمهوریاسلامی ایران را عامل مرگ امید میرصیافیمی‌داندو از همه روزنامه نگاران؛ وب نویسان ومقامات بین المللی می خواهد که در برابرصدور احکام علنی و پنهانی اعدام در ایرانبرای زندانیان سیاسی در بخصوص وبلاگنویسان و روزنامه نگاران ساکت ننشینند واعتراض خود را به طور گسترده بیان کنند.کانون وبلاگ نویسان ایران توجه انجمن بینالمللی قلم؛ شورای حقوق بشر اتحادیه اروپاو سازمان ملل و صلیب سرخ بین المللی را بهمرگهای مشکوک زندانیان سیاسی و عقیدتی درایران جلب میکند و از آنها میخواهد بااعزام هیئت های بازرسی و تحت فشار قراردادن دولت ایران برای آزادی همه زندانیاسیاسی و عقیدتی از بروز فجایع بعدیجلوگیری کنند.
کانون وبلاگ نویسان ایران پن لاگ
رونوشت:
انجمن بین المللی قلم
شورای حقوق بشر
اتحادیه اروپا
شورای حقوق بشر
سازمان ملل
صلیب سرخ بین المللی
گزارشگران بدون مرز
۱۳۸۷ اسفند ۳۰, جمعه
۱۳۸۷ اسفند ۲۳, جمعه
Iranian regime's meddling in Afghanistan
The Iranian regime’s export of terrorism and interventions aimed to provoke schisms in Afghanistan has been faced with opposition by the country’s officials and media.
Following the clerical regime’s increasing level of meddling in Afghanistan, an advisor for Afghanistan’s Information Ministry, Najibollah Menli, said, “There is evidence indicating that the source of some of the weapons used by the Taliban is the Iranian regime.”
Ahmad Behzad, a member of Afghanistan’s national assembly from the Herat province, has also said, “Whenever the Iranian regime’s relations with Western powers over the nuclear issue or Middle East disputes sour, the regime tries to exploit the Afghan situation and uses it as a leverage to promote its objectives in other regions.”
The Iranian regime’s meddling in Afghanistan is not restricted to arms shipments. Afghanistan’s Minister of Intelligence and Culture, Abdolkarim Khorram, has reported the discovery of a container of books sent by the regime in order to create divisions among various religious followers and ethnicities in the Nimrouz province, southwestern Afghanistan. He added that the investigations are being conducted by his ministry in this regard with the help of a government delegation.
Also in relation to book shipments, another member of the national assembly, Mohammad-Anvar Moradi, said: By sending such books, the Iranian regime tries to incite ethnic and religious extremism in the country. The Iranian regime propagates its own culture in the Nimrouz province through its TV programs, and it is imperative for the Ministry of Intelligence and Culture to take serious steps to prevent such measures.
Recently, the clerical regime sent one of the members of its “Supreme Revolutionary Council on Culture” to Afghanistan. This individual, identified as Rahim Pour-Azghadi, faced a hard-hitting reception in view of the regime’s meddling in Afghanistan.
Pour-Azghadi is one of the torturers and official theoreticians of the regime’s policy of export of terrorism and fundamentalism. He visited Afghanistan to take part in a conference entitled “The Media’s Responsibility.” Regarding the reactions faced by this agent of the Iranian regime in Afghanistan, two examples are worthy to mention.
The Arman Melli (‘National Ideal’) daily, published in Kabul, wrote in this regard that, “This Iranian official comes from a country with a dark and restricted atmosphere for the media. Those who write outside the permitted boundaries of the ruling regime are taken to the gallows. So, the official from such a country has come to Kabul. He did not mention the treatment of Afghans by Iranians which is worse that treating an animal. The Afghan refugee camps in Iran represent a dark stain on the Iranian regime’s record. … The models presented by this official to Afghans bear no similarities with the values of the Afghan people. Pour-Azghadi is a master of deception and he knows full well that the Islamic Revolutionary Guard Corps is behind Afghanistan’s civil war, sending weapons to fan the flames of this conflict. He wants to erase the blood stains from his hands and those of his regime. … He wants to dress Afghanistan’s media with the Iranian regime’s desired attire. This model stinks of blood. … The Iranian regime fans the flames of religious conflicts and the extremism of Shiites and Sunnis in Afghanistan.”
Another daily in Kabul, Hashte Sobh (‘8 AM’), also expressed anger over the appearance of the mullahs’ agent, writing, “The Iranian regime official’s words are unacceptable for the people of Afghanistan. … In Iran, in the course of 48 hours, 18 newspapers were banned and nearly 100 journalists became unemployed. What Pour-Azghadi means when referring to the media’s responsibility is acceptance of the establishment of dictatorship.”
The clerical regime and its extraterritorial terrorist Qods Force are involved in most of the terrorist acts in Afghanistan.
----Reza Shafa is an expert on the Iranian regime's Intelligence networks, both in Iran and abroad. He has done extensive research on Iranian Ministry of Information and Security (MOIS) also known as VEVAK, Intelligence Office of Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC), and Qods Force among others. Currently he is a contributor to NCRI website.
۱۳۸۷ اسفند ۲۱, چهارشنبه
A man stoned to death in northern Iran
Wednesday, 11 March 2009
NCRI – A 30-year-old man identified as Vali Azad was stoned to death in the Lakan prison yard in the northern city of Rasht, according to reliable sources.
A local judge named Kashani presiding in the 11th branch of the mullahs' court in Northern Province of Gilan order the stoning.
The ruling was implemented secretly in a remote area of the prison with presence of a few prison officials.
The authorities refuse to turn over the corpus to the family of the victim. Meanwhile, on January 13, the mullahs’ judiciary spokesman confirmed reports first exposed by the Iranian Resistance about the secret and brutal stoning on December 26, 2008 of three people in the Behesht-Reza cemetery in the holy city of Mashhad.
Prior to this, in a deceptive move, Mahmoud Hashemi Shahroudi, head of the mullahs’ judiciary, had announced a ban on implementing stoning sentences. The regime’s judiciary spokesman explained about this clear inconsistency as well as the rationale for implementing the cruel punishment by stoning, and said, “In view of the judges’ independence, it is possible that as long as the ban on stoning has not become law, the recommendations of the head of the judiciary would not be acted upon.”
۱۳۸۷ اسفند ۱۵, پنجشنبه
Barnen Först
کودکان مقدمند معتقد است:
رفتار هر جامعه با کودکان محک درجه انسانى بودن و آزاد بودن آن جامعه است.حق کودک بر هر ملاحظه و منفعت ملى، نژادى، اقتصادى، سياسى، ايدئولوژيک و مذهبى ارجح است. حقوق کودکان جهانشمول است. تضمين رفاه و سعادت هر کودک، مستقل از وضعيت خانوادگى با جامعه است.
کودکان مقدمند فعاليت ميکند:
تا شرايط مادى و روحى همه کودکان بهبود يابد. رفاه و شکوفايى آزادانه آنها تامين گردد.تا هرگونه خشونت به کودکان و تعرض به جسم و روح آنان متوقف گردد.تا امنيت، سلامت و آموزش و پرورش کودکان بر مبناى آخرين استانداردهاى جهانى تامين گردد.
کودکان مقدمند بعنوان يک تشکل:
نهادى است غير دولتى و غير انتفاعى که همچون يک کمپين بين المللى در دفاع از حقوق کودکان عمل ميکند. فعاليت در اين نهاد داوطلبانه است.جهت تحقق حقوق کودکان به اعمال فشار بر دولتها و نهادهاى مربوط به کودکان، به سازمان دهى کمپين هاى اجتماعى و بسيج افکار عمومى مبادرت ميکند.همچون يک ديده بان در رابطه با وضعيت کودکان در مقياس جهانى عمل ميکند تا بتواند افکار عمومى را نسبت به آن چه که بر کودکان ميرود هوشيار و فعال سازد.
۱۳۸۷ اسفند ۱۳, سه‌شنبه
اطلاعیه وبلاگ نویسان در دفاع از جنبش دانشجوئی
دانشگاه قبرستان نیست! اعتراض وبلاگ نویسان ایران و افغانستان به سرکوب گسترده دانشجویانطبق اخباری که همه درجریان آن هستید درچند روز گذشته عوامل سرکوب و اختناق جمهوری اسلامی به بهانه دفن کشته شدگان جنگ در دانشگاه یورش گسترده ای را به دانشجویان مبارز در دانشگاه امیرکبیر شروع کرده اند و روز به روز حلقه محاصر ه خود را تنگ تر می کنند .دانشجویان با شجاعت تمام دراین مدت از این حقیقت که دانشگاه به مثابه کانون علم و هنرو شادی وزندگی و آبادانی و سرسبزی باید پاک از خرافات و دست اندازیهای ارتجاع مذهبی و مستقل از منافع سخیف قدرتمندان باشد دفاع کرده اند و بدون شک هیچگاه از حق مسلم شان که آزادی و استقلال دانشگاه از مراکز قدرت است کوتاه نخواهند آمد .درجریان درگیریهای داخل دانشگاه و حمله چماقداران حکومتی و بسیجی ها همانطور که درفیلم ها و عکس ها ی تظاهرات دانشجویان دیده میشود ، شمارزیادی از دانشجویان مورد ضرب و جرح قرار گرفتند ودراولین روز بیش از هفتاد تن از آنها از جمله 30 دختر دانشجو دستگیر شدند .طبق گزارش خبرنامه امیرکبیر ، ارگان خبری دانشگاه امیرکبیر تعدادی از آنها با قید ضمانت آزاد شدند و لی هنوز سرنوشت 8 نفر به نام های مهدی مشایخی، عباس حکیم زاده، نریمان مصطفوی، مجید توکلی، احمد قصابان، حسین ترکاشوند، اسماعیل سلمانپور، کوروش دانشیار در زندان اوین دربند می باشند و اطلاعی از زمان آزاد شدن آنها ارائه نشده است.دراین شرایط که دانشجویان قهرمان با همه قوای خود درجهت شکستن سد سانسور و اختناق و برقراری دموکراسی و آزادی با بیشترین تلاش ها و فداکاریها درحال مبارزه با جهل و خرافه و ارتجاع هستند . ما بلاگ نویسان ار حرکت سرفرازانه دانشجویان دلاور دانشگاه امیرکبیر و دیگر دانشگاه های بپا خاسته حمایت کرده ، خود را درمبارزه برحق آنها سهیم دانسته، خواستار آزادی بدون قید و شرط همه دانشجویان دستگیر شده و خروج چماقداران و عوامل سرکوب از دانشگاه هستیم . دفن کشته شدگان جنگ را در صحن دانشگاه محکوم می کنیم و معتقدیم که این هیاهوی بسیار برای هیچ نه برای حرمت گذاشتن به کشته شدگان جبهه های جنگ بلکه برای توجیه سرکوب و اختناق و جنگ طلبی های ارتجاع حاکم است و سرپوش گذاشتن بربحران های رو به رشد اجتماعی و سیاسی و اقتصادی حکومت توتا لیتر موجود است . ما معتقدیم که دفن کشته ها در دانشگاه تنها برای کنترل بیشتر برروی دانشجویان و شکستن سد محکمی است که دانشجویان مبارز بر علیه قانون شکنی ، اختناق و فساد حاکمان دردانشگاه ایجاد کرده اند . ترس حکومتگران از رشد و بالندگی درخت تناور مقاومت دانشجویان است و درجهت نابودی این مقاومت به هر خس و خاشاکی چنگ میزنند . ما معتقدیم که همه کسانی که برای آزادی تلاش میکنند باید از جنبش دانشجویی حمایت نموده و به هر طریق ممکن اخبار مبارزات آنها را درداخل و خارج کشور منتشر کرده و نگذارند که نیروهای سرکوبگر در فضای سکوت این جنبش را به شکست بکشانندما وبلاگ نویسان از مقاومت دلیرانه جنبش دانشجویی که پلی تکنیک را به نماد آزادی خواهی تبدیل کرده و پایه های حکومت مرتجعین را به لرزه در آورده است حمایت می کنیم و همگام با دانشجویان دلیر، خواهان آزادی فوری دانشجویان بازداشتی هستیم و از همه سازمان‌های حقوق بشری برای آزادی دانشجویان در بند کمک می طلبیم .
۱۳۸۷ اسفند ۸, پنجشنبه
سركوبی شبيه به 18 تير در دانشگاه امیرکبیر
خبرگزاري جبهه متحد دانشجويي گزارش: میلاد ایران‌نژادنیروهای دولتی، اطلاعاتی، سپاه و انصار دراقدامی هماهنگ دانشگاه امیرکبیر را بهبهانه‌ی دفن شهدای جنگ، صحنه‌ی خشونت ودرگیری کردنداز حدود دو هفته پیش خبری میان دانشجویانمی پیچید که قرار است در دانشگاه امیرکبیرنیز شهدای گمنام دفن شوند. پروژه ای که دراکثر دانشگاههای ایران صورت گرفته است ودر دانشگاه امیرکبیر نیز قرار بود ۲ سالپیش صورت گیرد که دانشجویان با هشیاریمانع از انجام این کار شده بودند. پس از قوت گرفتن این شایعه عده ای ازفعالان دانشجویی امیرکبیر اقدام بهرایزنی با مسئولان برای مخالفت با این طرحشدند. مجید توکلی از فعالان دانش‌جوییامیرکبیر که در جریان جعل نشریات دانشجویییک سال و نیم در اوین متحمل شکنجه شده بود،حسین ترکاشوند دبیر انجمن منتخبدانشجویان پلی تکنیک که ماه پیش از آن نیزدر اوین شکنجه شده بود، اسماعیل سلمانپورو کوروش دانشیار اعضای فعال انجمن منتخبدر راس این فعالیت قرار داشتند.جمعه ۱۸ بهمن در مراسم سالگرد مهندسبازرگان که در حسینه ارشاد برگزار می شد،هنگامی که قصد ورود به مراسم را داشتند،توسط نیروهای لباس شخصی مورد حمله قرارگرفته و سپس ربوده شدند، امروز پس از ۲۰روز همچنان در زندان اوین تحت فشارقراردارند و به دلیل اعتصاب غذا شرایط سختی رامی‌گذرانند. از دوشنبه ی هفته ی گذشته نیزدرصحن دانشگاه عده ی زیادی از دانشجویانبه همراه شورای صنفی دانشگاه مشغول به جمعآوری امضا در مخالفت با این طرح بودند.دلیل عمده‌ی مخالفت نیز این بودکه با توجهبه پروژه های شوم پیشین در دانشگاهامیرکبیر، انتصابی بودن مسوولان دانشگاهاز سوی دولت و مصادره ی تمام نهادهایدانشگاه به نفع بسیج، دفن شهدا زمینه یایجاد فضای اختناق و سرکوب را به اسم شهیددر دانشگاه فراهم می آورد. پس از سه روزحدود ۳۰۰۰ امضا توسط دانشجویان جمع آوریشد. در این بین بسیجیان دانشگاه نیز مدعیشدند که آنها نیز تعداد بسیاری امضا درموافقت با این طرح داشتند، که به زودیمعلوم شد تعداد این امضاها حدود ۴۰۰ امضابیشترنبوده است. حتا هنگامی که دانشجویاندانشگاه نیز خواستار برگزاری نظر سنجی دردانشگاه شدند، مسئولان دانشگاه و بسیجطفره رفتند و به طور علنی اعلام کردند کهبه دموکراسی هیچ اعتقادی ندارند! از روز شنبه بسیج اقدام به تصرف صحندانشگاه، چادر زدن آن هم با استفاده ازچادرهای هلال احمر و استفاده از سیستمهایصوتی بسیار قوی دانشگاه کرد. به طوری کهصدای آزار دهنده ی آنان کل دانشگاه را فراگرفته بود. دانشجویان دانشگاه پلی تکنیککه عده ی آنها بسیار بیشتر از نیروهایبسیجی بود در حرکتی خودجوش در مقابل بسیجیها دست به تجمع و بالا بردن پلاکاردهاییکردند و با سر دادن شعارهایی چون "مرگ بربسیجی"، "دیکتاتور زمانه، شهید شدهبهانه"،بسیجی بی غیرت، قرآن کردی به نیزه"،"مرگ بر دیکتاتور" و... صدای اعتراض خود رابه گوش آنان رساندند. روز بعد از آن نیز ایناعتراضات با حجم بسیار بیشتری ادامه یافت." یکشنبه شب در اقدامی بی سابقه از شخص اولجمهوری اسلامی پیامی در رابطه با دفن شهدادر دانشگاه منتشر شد که در آن حمایت قاطع وشخصی وی از این امراعلام شده بود. صداوسیمانیز از آحاد مردم برای دعوت در مراسم فوقدعوت می‌کرد. در ادامه و در همان شب باتمام فعالین در اعتراضهای روزهای گذشتهتماس گرفته شد، آنها تهدید شدند در صورتحضور در دانشگاه بازداشت و سپس شکنجهمی‌شوند. صبح روز دوشنبه تمام افرادی کهدر اعتراضهای روزهای قبل حضورداشتند،ممنوع الورود شدند، اما عده ی بسیار کمیموفق شدند از در خیابان رشت وارد دانشگاهشوند. نیروهای بسیجی به شدت مشغول آمادهسازی دانشگاه بودند. پنج قبر جلوی دانشکدههوافضا حفر شده بود که به زودی معلوم شدیکی از چاههای فاضلاب دانشگاه زیر جایی کهمیخواهند شهدا را دفن کنند، وجود دارد وامکان فرو نشستن زمین آن وجود دارد! در حدود ساعت ۱۲ بود که نیروهای سپاهی،انصار، دانشجویان دانشگاه های امام صادق،امام حسین و امام علی نیز فوج فوج وارددانشگاه شدند. چهره‌هایی همه شبیه هم کهتا کنون یکبار هم در دانشگاه دیده نشدهبودند. کم کم تمام نیروهای دولتی، سپاه،صدا و سیما و امکانات آنها در دانشگاهمستقر شد. در این میان حدود ۱۵ نفر از دانشجویاندانشگاه با تشکیل یک حلقه در برابردانشکده ی شیمی شروع به خواندن سرود یاردبستانی کردند. کم کم دیگر دانشجویان نیزبه این گروه پیوستند و زیاد شدند. جمعیت بهسوی صحن دانشگاه حرکت کرد. عده‌ي بسیارزیاد و بی سابقه یی از دانشجویان امیرکبیردر صحن دانشگاه جمع شده بودند. در مقابلنیروهای سازمان‌یافته‌ي زیاد دیگری ازعوامل دولتی نیز تا صحن دانشگاه وروبه‌روی مخالفین جمع شده بودند. فضای رعبآور و وحشتناکی بود. جمعیت مخالف دانشجویان امیرکبیر شعارهایاعتراضی و رادیکال سر می دادند. با آغازدرگیری؛ نیروهای بسیجی به شدت هر چهتمامتر اقدام به ضرب و شتم دانشجویانکردند. درگیری شدید میان دانشجویانامیرکبیر و نیروهای بسیجی و سپاهی درگرفته بود. نیروهای دولتی از تمام پشت بامهای دانشکده ها و پشت بام مرکزی آمفی تئاتراقدام به فیلمبرداری و عکسبرداری ازدانشجویان مخالف میکردند. دانشجویان درصحن دانشگاه در مقابل حمله ی نیروهای بسیجمقاومت میکردند. نیروهای بسیجی با جمعیتزیادی که جمع کرده بود به شدت فشارمیآورند. نیروهای اطلاعاتی و سپاهی نیز کهسن و نوع لباس‌شان، آنها را از نیروهایبسیجی متمایز می کرد، در جمع دانشجویانحضور داشتند و به شدت آنها را مورد ضرب وشتم قرار میدادند. در میان شلوغیها یک نفربا سلاح سرد نانچیکو به سمتدانش‌جویانحمله ور شد! مقاومت دانشجویان، بسیجی ها را به شدتتحریک کرده بود، در پاسخ آنها شدت حمله‌هاو ضرب‌وشتم دانشجویان را بیش‌ترمی‌کردند. در این میان برخی دانشجویان بادر آوردن یک بلندگوی دستی اقدام بهسخن‌رانی کردند. سخنان به حق ایندانشجویان جمعیت بسیج رو به اوج توحشرساند. همزمان با ورود شهدا به دانشگاهعده‌ی بسیجیها نیز زیادتر می‌شد. درمیان درگیریهای که در مرز دانشجویان وبسیجی‌ها رخ میداد، عده‌یی از افرادمشکوک با چاقو به ساق پاهای دانشجویانامیرکبیر حمله‌ور شدند و عده‌یی به شدتمجروح شدند. فشار جمعیت بسیجیها بسیارزیاد بود. از سه طرف دانشجویان مخالف را کهدر صحن دانشگاه بودند محاصره کرده بودند.با هم‌آهنگی جمعیت زیاد نیروهای بسیجی وسپاهی به سمت دانشجویان امیرکبیر حمله‌ورشدند و به نوعی جمعیت دانشجویان را تجزیهکردند. درحمله ها از چوب و نانچیکو وپنجه‌بوکس استفاده میکردند.دانشجویان تحت فشار بسیار شدید از صحن بهبیرون رانده شدند اما دوباره در فضای بیندانشکده ی فیزیک،کامپیوتر و در اصلی آمفیتئاتر، جمع شدند و دوباره به سر دادنسرودهای انقلابی و شعارهاهی اعتراضیاقدام کردند. افراد مشکوکی در بین دانشجویان حضورداشتند. برخی از دانش‌جویانی که سابقهبودن در زندان اوین را داشتند، عده‌یی ازافراد فوق را شناسایی کردند. این افراد بااستفاده از دوربین‌های حرفه‌یی اقدام بهگرفتن فیلم و عکسبرداری میکردند و درهمان حال با الفاظ رکیک به دانشجویان راتهدید به برخوردهای تند می کردند. در این بین شهدا در دانشگاه خاک شدند. گفته‌شد که پخش تلویزیونی این مراسم با مشکلمواجه شده است و مسوولان فوق‌العاده عصبیهستند. فضای عجیب وترسناکی در دانشگاهحاکم بود. خبر رسید که دور تا دور دانشگاهبه محاصره ی لباس شخصی‌ها و افراداطلاعاتی و بسیجی در آمده است. حدود ساعت۳:۳۰ که خبر رسید مراسم دفن شهدا به انجامرسیده است، جمعیت بسیجی نیز دوباره به سمتصحن دانشگاه حرکت کردند. دانشجویان مخالفنیز با جمعیت زیادی با سردادن شعارهایاعتراضی در پشت سر آنها حرکت کردند و کم کمدوباره صحنه درگیری به صحن دانشگاه رسید. دو تن از افراد نیروهای بسیجی با اسپریفلفل به سمت دانشجویان حمله‌ور شدند. دوتن از دانشجویان به شدت از ناحیه چشم آسیبدیدند و با فریادهای فراوان به بیمارستانمنتقل شدند. دانشجویان دوباره با استفادهاز بلندگوی خود به سخن‌رانی در میان جمعیتپرداختند که با استقبال دانشجویانامیرکبیر روبه‌رو شدند. در میان سخن‌رانینیروهای فشار در طی یک حرکت همآهنگ شدهاقدام به پرتاب چندین آجر به سوی سخنرانکردند، به طوریکه شیشه‌های سلف سرویسشماره ی ۱ دانشگاه فرو ریختند. پس از پرتابسنگ و آجر نیز بسیجیها شروع به حمله و ضربو شتم شدید کردند. کم کم دانشگاه به ظاهرخلوت شد. اولین خبر دستگیری مربوط به یک گروه ۵ نفرهبود که به همراه هم از در ولیعصر خوارج شدهبودند. ۲ تن از این افراد دختر بودند؛ نامیکی از آنها آذین بود و گفته شددانشجویرشته ی شیمی است. یکی از دانشجویان بسیجیبه نام "حنیف حسین ستاریان" در برابر درولیعصر به نیروهای لباس شخصی خط میداد کهچه کسانی دستگیر شوند. هرچه زمان می‌گذشتخبرهای بیشتری از دستگیری‌ها در برابردرهای مختلف دانشگاه به گوش می‌رسید. تا قبل از ساعت ۶ بازداشت ۴۰ نفر ازدانشجویان قطعی شده بود. فضای امنیتیعجیبی هم در داخل دانشگاه بر قرار بود. سهنفر از افراد اطلاعاتی سایه به سایه یکی ازفعالین سابق حرکت می کردند. گویا افراداطلاعاتی دانشجویان را مورد تعقیب قرارمی‌داند و سپس به نیروهای خود اعلاممی‌کردند که چه کسی از کدام درخارج می شود.حجم خبرهای بازداشت تکان دهنده بود.دانشجویان به صورت گروه گروه هر یک در یکیاز دانشکده‌ها و در مکانی مخفی شده بوند.به دلیل اینکه کل فضای دانشگاه بادوربین‌های امنیتی در حال کنترل بود،مکان دانشجویان نیز لو می‌رفت و نیروهایلباس شخصی نیز در آن مکان‌ها حضور پیدامی‌کردند. دانشجویان مرتب در حال تغییر مکان بودند.با خلوت شدن دانشگاه از دانشجویان و حضوربیشتر نیروهای لباس شخصی در دانشگاه نیزفضای رعب و وحشت بیش‌ترشد. خروج دانشجویاناز دانشگاه تا آخرین ساعات پایانی شب و بهسختی ادامه پیدا می‌کرد. طبق گزارش یکی از شاهدین، هنگام خروجدانشجویان از دانشگاه فردی به دنبالدانشجو رفته سپس با او احوال پرسی کرده ودر همین حین عده‌ی دیگر به آن دانشجوحمله‌ور شده و او را به ضرب و زور داخل یکماشین پژوی ۴۰۵ شخصی سوار کرده و همراه خودبردند. در جلوی در ولیعصر نیز تعداد بسیاریماشین ون وجودداشته است که دانشجویان راگروه گروه سوار آن میکردند و می‌بردند. در آخرین ساعات شب حضور بیش از ۱۰۰ دانشجودر کلانتری خیابان فلسطین قطعی شده بود.حدود نیمی از دانشجویان پس از دادن تعهد وضبط کارت دانشجویی ایشان برای کمیتهانضباطی دانشگاه، آزاد شدند. طبق گفته یشاهدان عینی در کلانتری، بسیجیان دانشگاهدر آنجا حضور داشتند و با در دست داشتنتعداد بسیاری عکس و فیلم از وقایع همان روزاقدام به شناسایی دانشجویان میکردند.طبق گفته ی یک دانشجو که خود در کلانتریحاضر بوده، عده‌یی لباس شخصی دانشجویانشناسایی شده را به اتاقی دیگر برده و سپسصدای فریادها و ناله‌های شدید از آن اتاقبه گوش رسیده است. طبق خبرها نیروهای بسیجیک لیست سی و چند نفره داشته‌اند که بایدحتما به اوین منتقل می‌شدند. از دانشجویان بازداشت شده در کلانتری حدود۲۰ نفر در آن لیست حضور داشتند و به اوینمنتقل شدند. جای بسی نگرانی وجود دارد کهعده ی بسیاری از دانشجویان ورودی ۸۶ نیز دراین بین وجود داشته‌اند. صبح امروز نیزنیروهای لباس شخصی به خانه ی دو تن دیگر ازدانشجویان رفته‌اند. یکی از آنها را پس ازبازداشت با قید تعهدآزاد و دیگری به اوینمنتقل شده است. امنیت و جان بسیاری دیگر ازدانشجویان نیز در خطر است. بر طبق گزارش‌های رسیده، عده ی بسیاری ازدانشجویان به بیمارستان‌های فیروزگر وامام خمینی در اطراف میدان ولیعصر و بلوارکشاورز منتقل شده‌اند. یکی ازدانشجویانبه علت شدت ضربه‌یی که به سرش خورده ضربهمغزی شده است و در شرایط بسیار بدی به سرمی‌برد. عده‌یی بسیاری درمان سرپاییشده‌اند، اما حال عده‌یی نزدیک به ۷ نفربه شدت وخیم است. فضای اطراف دانشگاه از میدان ولیعصر تاچهارراه ولیعصر، خیابان رشت و از ابتدایپل حافظ تا چهارراه کالج هم به شدت فضایامنیتی بود و کلیه ی عبور مرورها کنترلمی‌شد. حضور افراد مسلح و بازرسیدانشجویان نیز مشهود بود. طبق آخرین اخبار رسیده حضور ۳۲ تن ازدانشجویان امیرکبیر در اوین قطعی شده است.با توجه به صحبت‌های قبل از مراسم برخیمسئولان شنیده‌ها حاکی از آن است که دستوربرخورد شدیدی با دانشجویان از بالا صادرشده است. نماینده ی رهبری در دانشگاه نیزپس از پایان مراسم، دانشجویان را بهبرخورد شدید از داخل وخارج دانشگاه تهدیدکرد و در جواب عده‌یی از دانشجویان برایکمک گفت: این دستور از بالا صادر شده است.بسیاری از فعالین نحوه برخوردها را بسیارشبیه به نحوه برخوردها در ۱۸ تیر و کویدانشگاه می‌دانند و بیم آن می‌رود کهفاجعه ی شوم دیگری نیز پس از ۱۰ سال تکرارشود. در حال حاضر بازداشت این دانشجویان درزندان اوین قطعی است:میر پاشا مظفری / احمد قصابان/نریمانمصطفوی /عباس حکیم زاده /مهدی مشایخی
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
